|
|
-Wortels van Leven en Liefde
Dialoog met zon
Vanuit je 28
ELF 2017 standje kwam je binnen kijken.
Ik schrijf
niet ‘gluren’ want je bent een hele goeie maat.
Op zo van
die momenten geef je me altijd kracht.
Want
gisteren de hele dag regen en nu…
Oh wat ben
je weer zacht.
Wat is jou
kind, het weer, weer zacht.
Toch ben je
op andere plaatsen misschien een hel…
Of bij
gebrek aan je vertoning…zo koud…
En wij…je
biologische kinderen; we lijken op jou…
Kunnen met
onze karakters en emoties overdrijven én…
Zo zalig
weldadig zijn voor mekaar.
Hoe kreeg
jij dat ooit klaar ? Vandaag, ga jij je hele toer du monde weer doen.
Mag ik je
dan om enkele gunsten vragen ?
Sla met
blindheid al die wapengekken en hun bazen !
Saboteer
alle zinloos wroeten en ijdel streven.
Schijn
vrolijk op mensen die er voor mensen menselijk zijn en zorgen.
Maak wat
meer gelijke kansen en breng overal meer rust.
Help ons wat
meer filosofisch en spiritueel in onze levens te staan.
In plaats
van in files en banger van mekaar.
Schijn ons
wat meer bewustzijn en geweten.
Spoor ons
aan tot een meer sociale houding.
Op die
continenten die je niet meer als vroeger aanbidden
Loopt ook
een soort mensen in de ban van het speculatieve geld,
Ze bepalen
het doen en laten en de onrust van oh zo velen.
Tot je
ondergang vanavond ! Zal af en toe eens knipogen. Dank je.
😊 xxxy
Ik wil al heel m'n leven anderen aanzetten tot allerlei soorten bewustzijnsverruiming. Wat me interesseert is waar we met z'n allen individueel en collectief vandaan komen…en hoe. Dus daar heb je zeker filosofie en geschiedenis voor nodig. Sinds ik Willeke ken, interesseert me ook wat mensen ziek maakt en wat ze gezond houdt. Haar vele verhalen rond mensen en toestanden hebben me hierin geholpen.
...ik weet aan wie en wat en aan welke toestanden ik me zou kunnen ergeren, maar ik doe het niet meer. Ik kan me niet meer geven in wat ik niet meer aanvoel en beoordeel alles naar de energie die ik op het moment zelf aanvoel...in overeenstemming met m'n opties naar de toekomst toe. Met iedereen eerlijk kunnen zijn, betekent voor sommigen een ondragelijk iets...zeker als het met lichamelijke liefde te maken heeft.
Het verband tussen
leven en dood : was dat niet iets voor paters en pastoors ? De stand van 'wie
bezit wat' werd bijgehouden door de notaris. De score van wie is er ziek en wie
niet, was een taak voor de dokter en de apotheker.
Wie dat er hoeveel recht op werk en inkomen had, was een zaak van
politiekers en bedrijven, met wat geluk van je eigen
Een mens ontwikkelt zich langsheen de confrontatie met positieve en
minder positieve tot negatieve ervaringen
Was hij soms op de wereld om de mensen leren te doorgronden ?
Het leven zat raar in
mekaar en dat merkte je pas helemaal hoe ouder je werd, omdat er je zoveel
overkwam zonder dat je er de achtergronden van kende
Hoe meer men als kind
goedwillend was of zachtaardig, des te groter het risico dat men al van jongs
af aan ging te maken hebben met mensen bij wie de negatieve emoties, vaak nog in dierlijke instinkten zaten verankerd
Ik probeer een aantal verborgen, niet altijd romantische realiteiten zo veel mogelijk ethisch en
verteerbaar voor te stellen, zo dat ze bespreekbaar worden
Leugens leggen soms te lang een hypotheek op de toekomst
De oudere generatie heeft geen liefdesremedies op onze generatie kunnen
overbrengen, er werd gewoon weinig over gesproken over die dingen…gaan wij het
beter doen, misschien is dit een gemeenschappelijke opdracht van ons en
anderen, dingen bespreekbaar maken voor de volgende generatie.
In de liefde kunnen sommige
waardevolle illusies kunnen blijvend zijn op voorwaarde dat je de kracht
verwerft om er niet over te treuren als een derde ze volgen gaat”.
Op tal van manieren heb ik reeds over
het leven geschreven. Als gevolg van de praktijk van het leven, zoals die zich
door de natuur en de geschiedenis van de menselijke soort heeft ontwikkeld, heb
ik het leven in al zijn facetten op talrijke manieren op een aantal blogs
verklaard. Tientallen niet wiskundige filosofische essays geschreven, alles ook
in alle mogelijke vormen van literatuur verklaard. Ik zend U wel een lijstje
met links indien U dat zou wensen…of voeg ze bij de epiloog van dit werk. Maar
mij dunkt dat het emotionele leven van de mens het waardevolste en het meest
zingevende is in het leven van de mens, het fundament, de rest is omkadering,
maar dan één die op alle mogelijke manieren inspeelt op het evolueren van
zielen.
Eigenlijk was hij veelal telkens voor een haar, de ideale man, waarbij
een vrouw gewoon gelukkig kon zijn, indien ze zelf maar innerlijk tevreden was.
Maar hij kreeg altijd vrouwen op zijn pad die dat eigenlijk op beslissende
momenten niet waren vanwege de genen, het bloed, de voorouderlijke
voorgeschiedenissen, de ervaringen als kind, tiener en zo meer
Al is het je lot om de wegen van mensen met zwaar emotionele uitdagingen
te delen, en gebruikt de liefde je daarvoor…al krijg je het beste in hen boven,
en help je hen voor een stuk hun voorouderlijke erfenissen te begrijpen zodat
ze hun opdrachten en kansen beter zouden verstaan, al schrijven ze teksten van
spirituele waarde, soms loopt het allemaal niet zo zoals men zou kunnen hebben
gehoopt en verwacht…omdat een hoger plan het al allemaal anders heeft bedacht.
Men wenst mekaar sterkte en reist verder, want wrange ‘na gevoelens’
werken nefast.
De tijdstippen voor je eigen geluk lijken afhankelijk van de evoluties
waarin dat anderen zitten.
Ontelbare evoluties van verschillende mensen kruisen elkaar en als
domino's valt alles en iedereen van 't één in 't ander…
Voor kinderen is alles eenvoudig, hun hormonen spelen nog niet mee. Ze
kunnen genieten van een eenvoudig kusje tijdens een dansje...het zijn maar de
volwassenen met hun genetische strijd om te overleven en hun maatschappelijke
overlevingsstrijd, die alles ingewikkeld maken.
(Kunnen kinderen de genetische argwaan tussen hun ouders in abnormaal
gedrag naar hun ouders en hun kinderen toe vertalen ?)
Iets kan maar altijd zo zijn zoals de mogelijkheden op een bepaald
moment te bieden hebben. Wil je verder raken moet je bijvoorbeeld eerst je
illusies, je over bezorgdheid of allerhande onnodige toegeeflijkheden
overwonnen hebben. Soms willen vrouwen of mannen dat je echt kwaad wordt in
plaats van altijd maar hun experimenten willen te begrijpen en lijken ze te
verlangen naar autoritaire grenzen.
Mensen kunnen mekaar zowel liefhebben als tarten, maar ook indien ze
niet samen blijven zal het toch nog wel een tijd duren voor ze de loutering van
het proces hebben ingezien. De liefde blijft te vaak in verstand en
zware emoties vastzitten. Iedereen heeft z'n eigen opgave ten overstaan van
anderen, zelfs als die opgave 'opgeven' betekent.
Ik merkte doorheen mijn ervaringen al snel dat er een band was tussen
ongeweten en onuitgesproken dingen en het lichamelijke liefdesleven.
Telkens wordt een mens bewuster van het
feit dat mensen soms zowel kunnen liefhebben, als tarten
om ergens 'gelouterd' uit een relatie te komen.
De liefde, de intelligentie, de logica proberen alles op een hoger niveau te trekken, maar
blijven te vaak in zware emoties en praktisch verstand steken.
Mensen die deze groeiprocessen beet hebben en toch niet loskomen
uit de gewoonten van hun 'oude' angsten, blijven afzien...anderen
worden tijdens hun leven eindelijk geboren en leren zich uiten en
inzien dat niet een ander, maar zijzelf in de eerste plaats
verantwoordelijk voor hun groei en vastzitten zijn.
Iedereen heeft zijn eigen opgaven tegenover anderen...zelfs als
die opgave 'opgeven', 'loslaten' van die andere betekent.
In sommige gevallen moet de sterkere de zwakkere lossen.
" Welke maatschappelijke, biologische ,psychologische en
levensbeschouwelijke invloeden staan het liefdesleven, van meer
mensen dan het toegeven, in de weg?",
feit dat mensen soms zowel kunnen liefhebben, als tarten
om ergens 'gelouterd' uit een relatie te komen.
De liefde, de intelligentie, de logica proberen alles op een hoger niveau te trekken, maar
blijven te vaak in zware emoties en praktisch verstand steken.
Mensen die deze groeiprocessen beet hebben en toch niet loskomen
uit de gewoonten van hun 'oude' angsten, blijven afzien...anderen
worden tijdens hun leven eindelijk geboren en leren zich uiten en
inzien dat niet een ander, maar zijzelf in de eerste plaats
verantwoordelijk voor hun groei en vastzitten zijn.
Iedereen heeft zijn eigen opgaven tegenover anderen...zelfs als
die opgave 'opgeven', 'loslaten' van die andere betekent.
In sommige gevallen moet de sterkere de zwakkere lossen.
" Welke maatschappelijke, biologische ,psychologische en
levensbeschouwelijke invloeden staan het liefdesleven, van meer
mensen dan het toegeven, in de weg?",
Op een moment dat de band zo intiem is, en er niet gekozen wordt
voor een beleving alleen met twee en alleen van het beste met
jouw, m'n lieve vrouw op 'n ander, en het beste in mij, en als je dat beste in
niemand anders hebt...als er dan niet gekozen wordt...kunnen
dingen niet meer zonder weer in pijnen te vervallen
voor een beleving alleen met twee en alleen van het beste met
jouw, m'n lieve vrouw op 'n ander, en het beste in mij, en als je dat beste in
niemand anders hebt...als er dan niet gekozen wordt...kunnen
dingen niet meer zonder weer in pijnen te vervallen
Moet zij gewoon nog leren vanaf welk moment je samen iets niet meer
delen kan, of raakt ze vanuit haar gesplitste eigenheid niet
verder...door ons voor mekaar te blijven openstellen zullen we het
misschien te weten komen, door ons af te sluiten niet en waarom zou dat dan beter zijn ?
verder...door ons voor mekaar te blijven openstellen zullen we het
misschien te weten komen, door ons af te sluiten niet en waarom zou dat dan beter zijn ?
"Ik hou van de Ruimte waarin
je leeft, de rust die je mij steeds
geeft. Ik hou van je ongebonden omgaan met de tijd. Het geduld
waarmee je tegen onrecht strijdt. Ik hou van je vertrouwen in
de Kracht. De manier waarop je met je ogen lacht. Ik benijd je
wel eens je vrijheid. Het onvoorwaardelijk durven nemen van je
verantwoordelijkheid. Ik heb nog nooit zo'n bondgenoot gehad.
'k Ben blij dat ik je tegenkwam op m'n pad. Ik zou nog zoveel
willen zeggen. Maar niet alles is met woorden uit te leggen"
geeft. Ik hou van je ongebonden omgaan met de tijd. Het geduld
waarmee je tegen onrecht strijdt. Ik hou van je vertrouwen in
de Kracht. De manier waarop je met je ogen lacht. Ik benijd je
wel eens je vrijheid. Het onvoorwaardelijk durven nemen van je
verantwoordelijkheid. Ik heb nog nooit zo'n bondgenoot gehad.
'k Ben blij dat ik je tegenkwam op m'n pad. Ik zou nog zoveel
willen zeggen. Maar niet alles is met woorden uit te leggen"
Ik zal waarschijnlijk beginnen
schrijven...het is niet meer te houden...waarover weet ik nog niet.”
schrijven...het is niet meer te houden...waarover weet ik nog niet.”
Had ik niet al honderdmaal gezegd in
gesprekken, dat ik nooit nog een relatie zou aangaan waarin één van de twee
niet vrij was ? Dat moet je maar doen, weet ik nu. Al zeg je zoiets maar één
maal, je hebt het zitten.
Zaten we gewoon niet in een proces
waarin we altijd dezelfde moeilijkheden zouden tegenkomen totdat we ze
overwonnen hadden ?
Ik wil al heel m'n leven anderen aanzetten tot allerlei soorten bewustzijnsverruiming. Wat me interesseert is waar we met z'n allen individueel en collectief vandaan komen…en hoe. Dus daar heb je zeker filosofie en geschiedenis voor nodig. Sinds ik Willeke ken, interesseert me ook wat mensen ziek maakt en wat ze gezond houdt. Haar vele verhalen rond mensen en toestanden hebben me hierin geholpen.
(Deze energie was de vrucht van alle
uitgesproken woorden, zinnen en verhalen uit het verleden, een vrucht die
ernaar uitkeek om de toekomst onder het purperen licht van de bed lakens, die
we als tent gebruikten...NU...te ontmoeten)
Je zal de ware betekenis nooit weten
voor je ze ervaart
(? Je komt in een toestand waar je niet
meer vraagt en denkt, maar van een soort chemisch branden geniet.)
Met welk een schuldgevoelens men je ook
probeert te beladen...HET HART IS GEEN LASTDIER VOOR GEDACHTEN EN EMOTIES...die
het voornamelijk voor rekening van anderen dan je eigenlijke zelf...proberen te
verlammen.
Zijn partners niet altijd bang dat eens
zij iemand anders hebben gehad en hun 'vaste' partner dat weet, dat hij of zij
hetzelfde gaan doen en zijn ze daarom altijd steeds een beetje of veel op zoek
om zich tegen de pijn daarvan in te dekken ?
De evolutieleer, het Darwinisme, zou
eigenlijk een psycho - genetisch vervolg moeten hebben dat de visie van
bepaalde psychoanalisten corrigeert en aanvult.
Veel van de conflicten tussen mensen
hebben niet alleen met de sociale politieke spelletjes van de machtsgroepen te
maken, maar evenzeer met die prachtige oer energie die zich tussen onze benen
bevindt. Die oer energie kan echter ook in een vernietigende jaloezie omslaan
als we met biologische concurrentie geconfronteerd worden. Soms hoeft de
concurrentie zelfs niet biologisch te zijn en duikt er ineens een geestverwant
in een verhouding tussen man en vrouw op...en wordt de liefdesstrijd met nog
grotere pijnen gestreden. Twee geestverwanten, met ook een passionele
biologische band tussen hun beiden, hebben meer kans dat ze op een dag of via
een langgerekte periode, mekaar fysiek zullen moeten lossen.
Eigenlijk hopen we in het leven van
mekaar dat we veranderen, soms gebeurt dat ook wel voor een stuk; toch blijft
iedereen de rol spelen die in z'n oorspronkelijke genetische blauwdruk en
opvoedingservaringen klaarligt.
Kinderen krijgen liefde van hun ouders
en moeten tegelijkertijd afrekenen met de onverwerkte emoties en geestelijke en
materieel onvervulde betrachtingen van hun ouders. Later vormen die kinderen
weer koppels en het spel begint opnieuw, maar met oude zowel als met nieuwe
elementen. Die nieuwe elementen zijn dan de getransformeerde oude, of de oude
zelf. Iemand kan bijvoorbeeld nog altijd zo gierig zijn als zijn vader of
grootmoeder of juist het omgekeerde, verspillend...of de evenwichtige
tussensoort.
Het leven, en dan vooral de omstandigheden waarin we leven, lijken ons wel te dwingen van de lijn van onze blauwdruk bij benadering te volgen. Zo is een deel van ons ziek zijn trouwens te verklaren. Leven met onwaarheid en het zich niet weerbaar genoeg tegenover anderen opstellen, kan ons ook fysisch verzwakken...alhoewel sommige anderen daar nu precies juist sterker van worden
Het leven, en dan vooral de omstandigheden waarin we leven, lijken ons wel te dwingen van de lijn van onze blauwdruk bij benadering te volgen. Zo is een deel van ons ziek zijn trouwens te verklaren. Leven met onwaarheid en het zich niet weerbaar genoeg tegenover anderen opstellen, kan ons ook fysisch verzwakken...alhoewel sommige anderen daar nu precies juist sterker van worden
Ik bedoel dat we alleen een antwoord op
de vele waarom' s kunnen vinden als we het leven in al zijn hoogten en laagten
durven beleven...liefst zonder onze broek te veel te scheuren natuurlijk.
(Ik geloof in een soort telepathisch
verbonden-vaten-systeem tussen mensen; met verschillende soorten
'transportsystemen' voor de verschillende soorten energieën naargelang het
soorten vloeistoffen, gassen of golven of soorten van licht zijn")
Soms zetten we bij anderen dingen in
gang waaraan, indien we deze dingen voorafgaandelijk wisten; we zeker niet
zouden aan meewerken.
Onze geest zit komiek in mekaar. Soms
heeft een schrijver geweldige zin om iets over zijn personages te vertellen,
hem of haar met woorden uit te beelden...soms geniet hij van zijn inspiratie en
van die onvolmaakte mensen in hun volmaaktheid zelf, zonder ook maar iets te
schrijven, soms gaat hij alleen echt tot schrijven over als ze dood zijn en
weet hij hun essentie in één goed gedicht of een paar gevoelige zinnen te
duiden
Ik verkies in 'levenskrachten' te
geloven. Een zeer sterk wapen. De oer energie van die levenskrachten is volgens
mij de 'liefde' in zijn algemene betekenis. Iedere persoon snakt ernaar deze
energie te bereiken, via z'n huid, z'n emoties of z'n verstand. Eens men deze
'energievorm' verworven denkt te hebben, stelt men soms in meer of mindere mate
vast, dat die energievorm ook andere, ziek makende energieën als afgunst, haat,
wrok, nijd , jaloezie of leedvermaak 'oproepen' kan.
niet alleen de individuele,
psychologische band bepaalt de intensiteit van een relatie...ook de band met
het collectieve bewustzijn is van belang in een relatie, vind ik. In veel
gevallen wordt de liefde gesaboteerd, 'beproefd' door de levensomstandigheden,
alsof de genetische erfenis soms al niet zwaar genoeg om transformeren is.
alsof de genetische erfenis soms al niet zwaar genoeg om transformeren is.
Mensen zijn niet opgevoed om het hele
filosofische beeld te begrijpen en elk tijdvak probeert zijn eigen woorden te
vinden om dit begrijpen mogelijk te maken. Het redeneren in termen van 'goed' en
'slecht' en 'slachtoffer' is de voor velen eenvoudigste manier om probleemloos
samen te leven met duidelijke regels over wat wel en niet mag.
De genetische en emotionele energie van mensen proberen te snappen is veel moeilijker.
De genetische en emotionele energie van mensen proberen te snappen is veel moeilijker.
De 'levenskrachten' zoals jij ze noemt,
al die krachten van in jezelf gebruiken je via een aantal illusies of
drijfveren, om aan te tonen dat alles in het universum leeft...behalve mensen
die niet hun eigen leren worden".
.Keerde alles wat je een ander
'aandeed' niet ook terug ?
Soms komt men over als een kermend
iemand
Soms als een leeuw, soms als een tornado
Soms in een kluwen van objectief niet te achterhalen zijnsstromen
De scheppende kracht der natuur...noemt theatergenie.
Mensen met gelijke of tegengestelde ervaringen in hun jeugd, komen bij mekaar.
Vertellen mekaar eerlijk hoe hun leven er uit zag, doen er een schep bovenop, verbergen dit of dat of wenden iets voor of verdraaien de waarheid…of liegen…uit ijdelheid of welke emotie dan ook. Of zijn gewoon in de war wat hun geaardheid betreft, alleen uit op domineren en gedomineerd willen worden in plaats van uitwisseling. Toppunt is dat sommigen echt wel wat dominantie nodig hebben.
Soms als een leeuw, soms als een tornado
Soms in een kluwen van objectief niet te achterhalen zijnsstromen
De scheppende kracht der natuur...noemt theatergenie.
Mensen met gelijke of tegengestelde ervaringen in hun jeugd, komen bij mekaar.
Vertellen mekaar eerlijk hoe hun leven er uit zag, doen er een schep bovenop, verbergen dit of dat of wenden iets voor of verdraaien de waarheid…of liegen…uit ijdelheid of welke emotie dan ook. Of zijn gewoon in de war wat hun geaardheid betreft, alleen uit op domineren en gedomineerd willen worden in plaats van uitwisseling. Toppunt is dat sommigen echt wel wat dominantie nodig hebben.
HOE GROTER JE INTERESSEs EN BEREIDHEID
VAN WIE JE BENT ECHT TE WILLEN EN KUNNEN
BELEVEN, HOE BETER JE HET NU LEERT STUREN. EMOTIES ZIJN DAAR EEN BELANGRIJKE LEERMEESTERES IN. ZE LEREN ONS DINGEN IN FASEN DIE WE ALLEEN KUNNEN BIJSTUREN ALS WE HET ALLEMAAL ZEKER BEGREPEN HEBBEN EN WETEN WAT WE WILLEN. OP DAT MOMENT KUNNEN WE VANUIT EEN ONVERSCHILLIG EVENWICHT ECHT HANDELEN OF BESLUITEN NIET TE HANDELEN...hetgeen allebei positief uitvallen kan.
WEINIGEN KUNNEN VOOR ANDEREN AANVOELEN WAT NU VOOR HEN EEN POSITIEVE RICHTING KAN ZIJN. Maar diegene die echt door iemand wordt bemind, kan niet anders dan voor hem of haar kiezen…op voorwaarde dat zijn of haar plaats niet in hun oorspronkelijk gezin is…verantwoordelijkheden gaan voor of je moest echt in een situatie zitten die je door tal van voorouderlijke verhalen opgedrongen werd.
BELEVEN, HOE BETER JE HET NU LEERT STUREN. EMOTIES ZIJN DAAR EEN BELANGRIJKE LEERMEESTERES IN. ZE LEREN ONS DINGEN IN FASEN DIE WE ALLEEN KUNNEN BIJSTUREN ALS WE HET ALLEMAAL ZEKER BEGREPEN HEBBEN EN WETEN WAT WE WILLEN. OP DAT MOMENT KUNNEN WE VANUIT EEN ONVERSCHILLIG EVENWICHT ECHT HANDELEN OF BESLUITEN NIET TE HANDELEN...hetgeen allebei positief uitvallen kan.
WEINIGEN KUNNEN VOOR ANDEREN AANVOELEN WAT NU VOOR HEN EEN POSITIEVE RICHTING KAN ZIJN. Maar diegene die echt door iemand wordt bemind, kan niet anders dan voor hem of haar kiezen…op voorwaarde dat zijn of haar plaats niet in hun oorspronkelijk gezin is…verantwoordelijkheden gaan voor of je moest echt in een situatie zitten die je door tal van voorouderlijke verhalen opgedrongen werd.
Het leven altijd een training voor wat
achteraf volgt. Het is de in het leven verankerde onzin van wat er op de
planeet aan absurds verankert is...die aan me vreet denk ik.
De liefde en zijn vele variaties en
combinaties kunnen zowel vreugdevol en genietend als afmattend en vergankelijk
tegelijk zijn, maar altijd wordt zowel positieve als negatieve energie gebruikt
om een hogere staat van bewustzijn te bereiken dat dan weer anderen ten goede
komt...en in die zin is 'liefde' een oneindige energie.
Zo'n evolutie tussen driehoeken gebeurt
in fasen. Eerst versterkt de band tussen het originele koppel, voor een groot
stuk omwille van de opwinding die dit tussen beiden teweeg brengt; maar dat
verzwakt want er is iets diepers dat de nieuwe geliefden bindt.
Op elk domein van de filosofie
(sociologie, politiek, psychologie, de existentievraag naar de zin van het
leven na het leven…weet ik duidelijker dan ooit, dat alles aan mekaar hangt en
hoe het grofstoffelijke(materie, levensomstandigheden) het
fijnstoffelijke(woorden, gedachten, beelden, …) beïnvloed. Daar kan ik iets mee
doen. Al meen ik dat weinigen er oren naar hebben of m’n woorden via hun ogen
tot zich willen nemen.
Om de sporadische zwaarte van een
bepaalde partner aan te kunnen, heeft iemand soms de energie van anderen nodig
...ik weet aan wie en wat en aan welke toestanden ik me zou kunnen ergeren, maar ik doe het niet meer. Ik kan me niet meer geven in wat ik niet meer aanvoel en beoordeel alles naar de energie die ik op het moment zelf aanvoel...in overeenstemming met m'n opties naar de toekomst toe. Met iedereen eerlijk kunnen zijn, betekent voor sommigen een ondragelijk iets...zeker als het met lichamelijke liefde te maken heeft.
Iemand echt graag zien is lijkt op termijn wel een leerrijke straf als
je mekaar isoleert
misschien ben ik een belangeloze spion
van 'de staat van zijn' van individuen en gemeenschappen...ik spioneer voor het
goede dat doorbreken wil en alle dagen zijn betere en mindere methoden
beproeft...nee, ik slaag niet door en ben niet te lang alleen...ik gebruik
zowel m'n intelligentie, geheugen, gevoel, fantasie en intuitie...en dat brengt
mij soms heel wat uiteindelijk zeer realistische bevindingen bij.
ik heb de wereld en de mensen lief en
observeer hoe ze in knopen raken en er niet uitraken, wetend dat knopen
langzaam moeten losgemaakt worden zoals er ergens staat, ben ik verplicht om
niet m'n hart op tijd te sluiten en een evenwicht tussen handelen en
niet-handelen te vinden.
In de hierarchie van de veranderingen
op maatschappelijk gebied blijft emotionele zwaarte gevangen zitten in
prestatie-en consumptiegewoonten en de vooruitgang op sociaal en innerlijk
gebied verhinderen...
Onze eigen achtergrond maakt ons
geschikt of ongeschikt om al of niet het verleden van anderen een louterende
evolutie te scheppen.
Dan kan je het niet maken om de pijn van anderen in een nieuwe relatie binnen te dragen... .
Dan kan je het niet maken om de pijn van anderen in een nieuwe relatie binnen te dragen... .
Bovenal leer de liefde die in je zit voelen
en leer ze ook aan wie te geven.
Onderzoek de wegen die de filosofie en de geschiedenis bewandelden.
Bemin de kunsten. Verzorg je lichaam, dwing het niet tot overmaat. Deel het met je uitverkorene. Laat zo weinig mogelijk negatieve emoties toe. Verzorg je lichaam, dwing het niet tot overmaat. Deel zowel de vriendschap als de liefde, de kennis en het zoeken als je lichaam met je uitverkorene...kruidt het geheel met relativiteitszin en humor en je bekomt ...passie. Als je dan niet dadelijk voor mekaar kiest...moet het niet zo zijn.
Onderzoek de wegen die de filosofie en de geschiedenis bewandelden.
Bemin de kunsten. Verzorg je lichaam, dwing het niet tot overmaat. Deel het met je uitverkorene. Laat zo weinig mogelijk negatieve emoties toe. Verzorg je lichaam, dwing het niet tot overmaat. Deel zowel de vriendschap als de liefde, de kennis en het zoeken als je lichaam met je uitverkorene...kruidt het geheel met relativiteitszin en humor en je bekomt ...passie. Als je dan niet dadelijk voor mekaar kiest...moet het niet zo zijn.
Aantrekken en afstoten, ebbe en vloed,
het universum dat uit deint en weer in mekaar stuikt...de liefde kent er ook
wat van.
. Alles is op een bepaald punt altijd
het resultaat van wat eraan voorafging.
soms is het zoeken naar een andere
partner alleen maar zin in avontuur of gebeurt het uit revanche...of om de
partner te vlug af te zijn...zo diep kan jaloersheid gaan.
Het waarom van zowel verliefdheden als
scheidingen kan generaties terug te vinden zijn...we vertegenwoordigen en zijn
vele stukjes van zij die voor ons kwamen. Het leven stuurt de ene vele paden
in, een ander krijgt er minder te begaan... om te genieten, te boeten, wraak te
nemen, te domineren of te leren...of alles bijeen ?
Een vrouw of een man, of beiden, die
zich niet goed meer bij mekaar voelen bewerkstelligen bij mekaar dat ze zich
voor derden beginnen openstellen
eigenlijk is je leven iets waarvan je
de gevolgen die dat dat leven op anderen heeft, en het waarom daarvan, nooit
volledig begrijpt...da's iets dat verborgen in het collectief bewustzijn
ligt. Het collectieve
bewustzijn, de trauma's van generaties terug die zich nog altijd blijven
vertalen in over dominante bindingen tussen ouders en kinderen en omgekeerd,
tussen vrienden en vriendinnen, collega's...enz.
Vreemd, zo'n vertrouwd onderhuids
verlangen naar lichamelijke intimiteit die weer een sluis van de hemel
opendraait en bij wijlen zo'n gigantisch meer van rust op 't eind kreëert.
Terwijl dan altijd weer die rust op je turbines valt en je er een geweldige
energie genereert. De kracht om dagelijks te leven, beter opgewekt met z'n
twee.
Sommigen menen van anderen dat zij
vrouwenlopers of mannen zot zijn. Heroplevingen van de lichamelijke en andere
kant van relaties, hoeven niet aan de porno of pillenindustrie gebonden te zijn. Levenslot, levensslot...het antwoord zit hem in één letter. Welk is
het levenslot en het levensslot van diegenen op onze weg...breken zij wel of
niet uit het oude karkas van maar te blijven lijden...dan is dat inderdaad hun
lot.
Man en vrouw zitten met een bibliotheek
van doorgegeven ervaringen en pogingen om hun eigen te willen zijn in hun
wezen. Soms zit in dat willen veel te veel met het genetische verbonden
tegenstrijdigheid. Soms ziet een buitenstaander toch meer dan zij zelf. Het is
de confrontatie met jezelf en anderen die je moet leren aankunnen.
De echte waarheid omtrent het te volgen
levenspad wordt dan wel met de jaren duidelijker en duidelijker , maar het is
telkens wachten op de evolutie van anderen om zelf verder naar het soort
dubbele verlichting dat we zoeken : geestelijke en lichamelijke intimiteit, door te stoten.
. De woorden die gewisseld worden
zijn altijd een mengeling van wat er op die momenten op alle fronten leeft. Hoe
beter je dat doorhebt, hoe moeilijker het te verwoorden valt...en toch vindt je
eens je dat beseft dan moment na moment de juiste woorden om uit te
spreken...welke soms nare gevolgen ze op het eerste gezicht soms ook voor
jezelf of anderen hebben.
De dood bij leven al achter de rug
hebben...is zoveel kennis, inzicht en wijsheid verzameld hebben dat je totaal
vrij van vrees bent geworden en vol van overgave aan je innerlijke goede gevoel
. De boom zwiept en zwiept soms,
lichtjes door de wind beveeld, het licht werpt een dansend schaduwspel op het
behang, zo komt die wereld van innerlijke rust dan op ons over...en eerst dan
kunnen we waarlijk lief hebben, liefhebben vanuit innerlijke rust
Een dag kan op duizenden manieren
beginnen...maar veel wegen en wegjes om te volgen zijn er niet. Voordat je op
een dag zo'n weg vindt, moet je de betekenis van je nacht en de vorige dag
begrepen hebben...ook al bevatten je dromen geen fundamentele boodschap en
vormen ze een gekke collage met alleen flarden uit de vorige of andere
dagen...ze zijn dan gewoon een verwerking van de vorige dag, niet van een hele
periode of een half leven. Bewaar je intiemste gedachten voor diegenen die echt
je leven willen delen, volgens welke formule dan ook.
We zijn allen knikkers en ons verleden
speelt met ons, al van vóór we zijn geboren. Komen er nieuwe knikkers in het
spel, dan duiken de oude vragen weer onder nieuwe of vertrouwde vormen op.
Je eigen weg. Elke dag is er één om te
herinneren, een jaarring in je leven, zoals een boom die heeft. Op een echt
goeie dag zie je ineens het zonlicht dat weer door de wolken breekt ander. Het
licht verschijnt dan weer op de scène van het levend theater dat het dagelijks
leven is. Het licht verspreidt zijn
helderheid dan tot diep in je ziel en injecteert je dan met een vurig verlangen
naar je nobelste doelstellingen. Het licht verzekert je dan dat hetgeen je aan
positiefs in het verleden soms voelde nog steeds heel waardevol in het heden
zou kunnen blijken te zijn...zelfs al zijn het dingen die weinigen kunnen
schelen en zijn het enkelingen die het voor een stuk begrijpen. De graad van
bewustzijn die we bereiken, probeert op de ons omringende wezens af te stralen.
Sommigen willen ons voor een lagere graad van bewustzijn winnen en inspannen.
Daar kiezen we toch niet voor ?
wie goed doet, goed ontmoet passeert
eerst langs weten wat 'goed' doen is, dat leert het leven ons.
Iedere dag is weer een balanceren tussen ons eigen bewustzijn en dat van de anderen...in het teken van al die aparte, verspreide en verengde verhalen achter de feiten.
Iedere dag is weer een balanceren tussen ons eigen bewustzijn en dat van de anderen...in het teken van al die aparte, verspreide en verengde verhalen achter de feiten.
Je bestudeert de politieke weldaden en
rotzooi in de wereld, het fascisme, want de wereld bestaat niet uit liefde
alleen en het lijkt je dat zo'n apparaat slechts kan geboren worden uit
frustratie en haat, uit armoede en hebzucht...allemaal dingen met biologische
en sociale zowel als persoonlijke achtergronden en drijfveren.
Tijd, relativiteit en liefde
Als je een lang leven wil moet je met iemand leven die eigenlijk niet bij je past.
De minuten duren dan uren.
Als je een kort leven wil, ga je zo in mekaar op, dat de tijd lijkt stil te staan, zo snel gaat ie voorbij.
Als je een lang leven wil moet je met iemand leven die eigenlijk niet bij je past.
De minuten duren dan uren.
Als je een kort leven wil, ga je zo in mekaar op, dat de tijd lijkt stil te staan, zo snel gaat ie voorbij.
Mijn kristallen antennes en mijn weegschaal zijn
voortdurend op zoek naar kwaliteitsvolle signalen...te midden de
ogenschijnlijke chaos in het leven. Wie de resultaten van de kristallen schaal
kan lezen op de momenten dat lichaam en geest er toe in staat zijn, en men niet
zelf in een staat van vertroebeld observeren verkeert... begrijpt de schijnbare
chaos rondom hem.
(als de energie er niet is, is niets doen en niets
beslissen de eerste vereiste om verder te geraken. De atoomkern in z'n
neutronenpositie die cool blijft en wacht op het moment dat de
protongeladenheid weer iets naar de tegengesteld geladen elektronen vuurt. Elk
atoom en elk individu heeft zowel een kern als een omgeving)
Als ik rondom me heen kijk, merk ik dat als mensen
met tegengestelde karaktertrekken of energieën mekaar aantrekken, één van
beiden of soms allebei dezelfde ervaringen met andere mensen achter de rug hebben.
Dat kunnen opvoeders zijn die niks opkomends sensueels in kinderen kunnen
verdragen vanwege de angst daarvoor die in henzelf zit of dat kunnen zich
instinctief sexueel opdringende volwassenen zijn of allerhande
minderwaardigheidsgevoelens...niet uit vorige reïncarnatielevens, maar gewoon
genetisch gebaseerde knopen van diegenen die er lichamelijk soms al lang
onderliggen...maar anderen toch nog mee rondlopen. Hoe dat deze gegevens zich
telkens gedurende een heel leven proberen te veruitwendigen en hoe ze vóór en
tijdens de totstandkoming van een embryo tot stand komen, is een hele complexe
materie die eigenlijk niet beschrijfbaar is, maar deel uitmaakt van het
mysterie van de verbondenheid van vele levens over de dood heen...wat niet
alleen zeker onbeschrijfbaar is, maar wat je vanuit je innerlijke rust wel
opvallen kan. Die dingen gaan nog verder dan het alleen of met z'n tweeën
interpreteren van bepaalde feiten of observaties
. 'Liefde' is voor mij meer het goede en helende
dat je in jezelf hebt kunnen uitdragen in al zijn verschillende gradaties...het
goede wensen voor iedereen die het nastreven wil ...meer 'goedertieren'
dus...de mens minder egocentrisch maken...de positieve emoties versterken, de
negatieve onder ogen durven zien.
Velen bewerkstelligen in het leven van anderen dat
dingen minder stroef en ongemakkelijk verlopen...of datzelfde overkomt hen
juist daardoor. Niks garandeert een eeuwigdurend geluk. Soms lijken we wel door
het leven verplicht van wat minder in onze kaarten te laten kijken door
anderen. 'Een goed gevoel met iemand' op welk vlak dan
ook...we willen het koesteren...geen probleem.
Zie tekst ‘geachte lezeressen’ pagina
141 ach ja de liefde
Ook bij mensen in jongere generaties gebeuren nog
altijd dezelfde oude dingen op andere manieren, in een ruimer kader van met
mekaar omgaan. Kinderen blijven geboren worden vanuit de evenwichten en
onevenwichten van de voorgeschiedenis en ze vullen de plaatjes volmaakt aan.
Het wezenlijke in zielen zoekt immer zijn weg, ook in de mensen zonder
kinderen.
Toch zegt iets in mij dat bijvoorbeeld dit
schrijven ooit zoals onze levens, velen tot nut kan zijn ook. Velen kunnen door
iets van zich af te schrijven en te overdenken, ook beter worden in het uiten
van woorden naar anderen toe.
De werking van het wezenlijke doorheen de geest en het alledaagse een
beetje in kaart te brengen, kan via de ontleding van filosofie, politiek, kunst
...het allemaal als een geheel praktisch aanvoelen, moet je dagelijks oefenen.
'enkele keren per dag op je rustige ochtendgolven geraken in de dag, iets
observeren te midden de natuur en er verwonderd over zijn...dat kan natuurlijk
ook iets cultureel zijn, een recept in een kookboek kan ook...iets dat het
gejaag en getob in je kop stil zet.
De meeste mensen in conflicten geraken bedolven onder wederzijdse schuld
-en onschuld spelletjes...en vluchten...wij proberen te begrijpen en ons is het
te doen om echt te voelen waar het over gaat.
De verstrengeling van de emotionele banden die er
tussen mensen bestaan is zo moeilijk te doorgronden omdat er vóór we allen
werden verwekt er al zoveel is gebeurd dat wel onvermijdelijk tot ons bestaan
leiden moest. Deze soort geestelijk-biologische bewegingen zijn enorm moeilijk
te vatten.
In hoeverre zijn we eigenlijk 'vrij' om ons eigen
emotionele leven te leiden...bestaat die vrijheid eigenlijk wel, zijn we immers
niet verbonden met iedereen die via oorzaak en gevolg aan ons voorafging ? Als
dit sociaaleconomisch en politiek toch duidelijk zo is, waarom zou dat dan ook
niet voor onze persoonlijke, emotionele relaties gelden ? Als maatschappij
hebben we de vrije wil om armoede, oorlog en vervuiling uit de bannen en om
door velen zeer duidelijke, uiteenlopend omschreven redenen, kan dit nog altijd
niet...alsof de oude demonen uit de geschiedenis nog niet tot rust gekomen
zijn. Ondanks alle mogelijke alternatieven voor het
huidig samenlevingsbeheer, blijven we in een sukkelstraatje zitten...net als
soms met onze relaties trouwens.
Ondanks enkele poëtisch mooi verwoorden raadgevingen in de oude
geschriften moeten er buiten het klassieke koppel om, de dag van vandaag nog
een aantal scheefgetrokken toestanden van vroeger worden rechtgetrokken. Ook
hier in kan een filosofische, veel meer dan een religieuze benadering een rol
spelen.
Onder teveel druk van buiten uit ontploffen ook wij en onze relaties (stress op het werk, overdreven steeds opgefokter consumptiepatronen, de cultus van het seksuele genot, de commercialisering van de seks, de sensatiepers, het inhoudsloze deel van wat de media te bieden heeft : geweldfilms, geweldspelletjes, uitgaan te midden van overdreven decibels en tot in te vroege uurtjes, verkeerde voeding, milieufactoren, geen tijd voor bezinning...het gevoel maar één eindig leven te hebben dat zo vol mogelijk moet zitten, wanhoopgevoelens naar de eindigheid van het leven toe, politieke a-pathie die asociaal en individualistisch maakt...).
Onder teveel druk van buiten uit ontploffen ook wij en onze relaties (stress op het werk, overdreven steeds opgefokter consumptiepatronen, de cultus van het seksuele genot, de commercialisering van de seks, de sensatiepers, het inhoudsloze deel van wat de media te bieden heeft : geweldfilms, geweldspelletjes, uitgaan te midden van overdreven decibels en tot in te vroege uurtjes, verkeerde voeding, milieufactoren, geen tijd voor bezinning...het gevoel maar één eindig leven te hebben dat zo vol mogelijk moet zitten, wanhoopgevoelens naar de eindigheid van het leven toe, politieke a-pathie die asociaal en individualistisch maakt...).
Onze wortels zijn in feite ons gemeenschappelijk
collectief verleden, zij die er niet meer zijn, maken er in feite op een haast
onzichtbare manier nog deel van uit
Misbruikte en overdonderde kinderen hebben vaak een
hele leerschool voor de boeg om te leren voor zichzelf opkomen. Een aantal
mensen, ook toen al natuurlijk, wisten eigenlijk niet juist waarom ze niet voor
het stichten van een gezin gekozen hadden en hadden slechts een vaag bewustzijn
van waarom ze van wegen hun levensweg en die van anderen, al of niet levend of
dood, eigenlijk niet voorbestemd waren om kinderen te krijgen. Als dat niet zo
is, lijkt het wel ergens om heel moeilijk uit te leggen redenen, zo wel te
moeten zijn.
Kan men op een bepaald moment niet anders dan
bezwijken voor de kracht van omstandigheden waaruit men al voorkomt en waardoor
men voor een stuk gedetermineerd is ?
Als personages op het echte toneel van het leven,
waar niets is zoals het via de indrukken van een onervaren iemand lijkt, vullen
wij mensen mekaar aan met onze tegengestelde en gelijkgestemde reacties op
alles wat aan ons voorafging en ons overkomt...en zo maken we de bouwstenen
voor morgen...voortdurend. Voortdurend vallen er personages
weg en voortdurend komen er bij...maar niet zo maar toevallig...diegenen die er
bij komen brengen niet zo maar toevallig hun boodschap...ze zijn de ideale
aanvulling op het geheel...omdat een en ander voor een stuk vastligt en niet
moeilijk anders kan dan zijn eigen te worden...waar we allemaal naar op zoek
zijn ten slotte.
Met iemand die geen goede relatie met z'n ouders of
één van de ouders had, of slechte ervaringen met volwassenen in z'n jeugd, of
andere nare ervaringen...kan een mens het nog zo goed mee voorhebben en z'n
best doen...vaak heb je er niet de dank voor terug die je verdient...al besef
je soms niet dat iemand die met je breken wil, het hoe raar het ook
klinkt...goed met je voorheeft
Diegenen die je het naast aan je hart liggen zijn
vaak in hun kern voor een deel anders dan je zelf...of het nu om kinderen of
andere familie of geliefden gaat. Soms staat men dichter bij mensen daarbuiten
Zie ook Engelse teksten vanaf pagina 206
Ach(t) ja de liefde
Bijvoorbeeld When spiritually connected people can overcome
their negative emotions their fingers become like camera’s reading each other
cells
About
getting old.
Is one indeed the one who one wishes to be ?
Beauty indeed is always in the inner, no matter what age,
But vanity and the wrong kind of ego takes a lot of energy away.
How many real friends remain, who touch your real inner ?
One can be one’s owns best friend only if one knows oneself.
If that is the case, indeed one will not argue with oneself…or have sorrows.
Is one really happy living alone by oneself ? No.
A man, a woman, a son…can be good company…
Which human touch brings the inner closer ?
The superficial or the one touching one’s very being ?
It’s ok to have freedom, enjoy pleasant things…
Except when it is too much of away in avoiding the inner voice confronting oneself.
If the inner is really peaceful,
even younger people won’t have sarcasm seeing older people.
There indeed are reasons why older people start forgetting things…
As one gets to tires of looking for the mechanisms and lessons for eternity.
What are the reasons of a broken hart ?
Why does one have to say farewell to a dear one ?
Having pain does not continue to give strength.
Feeling the burden and joie of being of age more and more,
must not indeed make oneself unhappy.
Indeed, continue to be positive, and understand a yes and a no.
Can one really be longing for a good day in the morning,
Knowing one probably will spent the day alone …
And at the same time being grateful in the evening ?
Not caring about what others think of you is not always positive.
How can a negative thing be good even if it hurts no one ?
Do not be afraid to live with the one who fully understand you.
And if one is one can only hope there are the wright reasons for it.
Indeed, complaining is no use when one get’ s older, it’s the weed of our harvest.
One controls more than one thinks.
One can expect more than one thinks from others.
One does not need to be afraid of disillusion…it’s called fear.
One indeed has to learn how to have no hate, but one must be careful.
One cannot always have a head without sorrows, but try to avoid them.
One indeed must enjoy simple things and try to be glad.
And if one has talents for understanding the more complex, develop them.
It can give a very good energy inside. One must avoid being too helpful in certain cases.
It can be negative to give more and expect less. Try to make each day a nice one indeed.
These are a few remarks about the other side of ‘truth’ in the pps of the women who names herself Paradise.
Is one indeed the one who one wishes to be ?
Beauty indeed is always in the inner, no matter what age,
But vanity and the wrong kind of ego takes a lot of energy away.
How many real friends remain, who touch your real inner ?
One can be one’s owns best friend only if one knows oneself.
If that is the case, indeed one will not argue with oneself…or have sorrows.
Is one really happy living alone by oneself ? No.
A man, a woman, a son…can be good company…
Which human touch brings the inner closer ?
The superficial or the one touching one’s very being ?
It’s ok to have freedom, enjoy pleasant things…
Except when it is too much of away in avoiding the inner voice confronting oneself.
If the inner is really peaceful,
even younger people won’t have sarcasm seeing older people.
There indeed are reasons why older people start forgetting things…
As one gets to tires of looking for the mechanisms and lessons for eternity.
What are the reasons of a broken hart ?
Why does one have to say farewell to a dear one ?
Having pain does not continue to give strength.
Feeling the burden and joie of being of age more and more,
must not indeed make oneself unhappy.
Indeed, continue to be positive, and understand a yes and a no.
Can one really be longing for a good day in the morning,
Knowing one probably will spent the day alone …
And at the same time being grateful in the evening ?
Not caring about what others think of you is not always positive.
How can a negative thing be good even if it hurts no one ?
Do not be afraid to live with the one who fully understand you.
And if one is one can only hope there are the wright reasons for it.
Indeed, complaining is no use when one get’ s older, it’s the weed of our harvest.
One controls more than one thinks.
One can expect more than one thinks from others.
One does not need to be afraid of disillusion…it’s called fear.
One indeed has to learn how to have no hate, but one must be careful.
One cannot always have a head without sorrows, but try to avoid them.
One indeed must enjoy simple things and try to be glad.
And if one has talents for understanding the more complex, develop them.
It can give a very good energy inside. One must avoid being too helpful in certain cases.
It can be negative to give more and expect less. Try to make each day a nice one indeed.
These are a few remarks about the other side of ‘truth’ in the pps of the women who names herself Paradise.
Je roerde alles tot diep in de kern, schreef het gebald neer, de
noodzaak aan geconcentreerde vertaling, raak je niet kwijt. Hoe hoger je
bewustzijn van andere mogelijkheden, hoe meer geduld om alternatieven leefbaar te
houden, te organiseren. Ideeën laten groeien vereist naast het spontane,
discipline en inzet, gekruid met passie en zelfkritiek, anderen met bewustzijn
wapenen, streefdoelen vooropzetten. Het nieuwe dat doorbreekt geeft voldoening,
't einde ervan vaak door de ouderen niet meer meegemaakt. Het totale bewustzijn
van overkoepelende kennis, blijft vrijblijvend indien er geen daden op woorden
volgen. De synthese van iedere ontgoocheling werpt zijn onverwachte vruchten af
en de rijpheid komt met de bereidheid om nieuwe vragen te stellen. Momenten dat
je denkt genoeg gegeven te hebben, zijn de voorlopers van nieuwe
initiatieven...zelfs al botst onoordeelkunde
voor een langere periode tegen je op. Je geeft het niet op als andermans
passiviteit, onbegrip, verveling ,negatieve emoties...blijven steken in
geestelijke tering. Daar waar het individualistisch snobisme de
eenheidsstructuur van het algemeen
belang vergift, daar is welvaart niet ok.
Eindelijk er acht-er gekomen !
De drijfveren van het menselijk bestaan !
Hoe kunst ontstaat.
Het kwetsen en verblijden van mekaar programmeert de levens.
Dat alles balsemt en overwoekert het sociale.
Geeft dwaze politieke spelletjes veelal vrij spel.
Eindelijk, alles valt op zijn plaats.
Al het nuttige opgebouwde even terzijde.
Woorden die beginnen met God, gewoon een denkmethode.
Wetenschap, een voertuig naar méér inzichten.
Lichamen, de echte tempels van geestelijk ontwaken.
Eindelijk het waarom van het leven zelf, onbeschrijfbaar in roman. Leven
zelf…
Dat alles op zijn diepst doorwoelen kan.
Dat speelt met alle emoties, een spel. Dat het negatieve uit het
positieve sleuren wil.
Eindelijk doorgrond, weer bijna tot op de bodem.
Niet de goeie ouwe fictieve God, maar de mens, bijna ondoorgrondelijk.
Niet alleen voor zichzelf en voor anderen.
Niet alleen door de voorouderlijke pijnen, de nieuwe compositie en zo.
De angst om te vergeven en vergeten, doet bloesems verwelken.
Eindelijk begrepen welke soorten vruchten, karakters dan worden geboren.
Waarom we hier rondlopen, hier horen en weer niet.
Waarom er sterke schouders bestaan.
Waarom liefde ongemerkt domineert, maar de soorten angst regeren.
De ijdelheid, het te grote zware ego, hebzucht, jaloezie à l’infinie.
Eindelijk ogen, hart, verstand, weer even op open.
Welk een afwisseling van geluk en ongeluk moeten worden doorstaan.
Welk een vermijdbaar (?)aantal paden, gejaagd gelopen.
Welk een linken allemaal afgewogen, verbanden herwogen, geschrapt,
geschept.
De mens, waarom dat eeuwige te min en te onmin.
Eindelijk zowel emoties, gevoelens als eeuwige straling, kernen en
elektronen verklaard.
Hun werking, zoals die tussen man en vrouw en mensen, in beelden en
gedachten ook.
Hun reddend onverschillig evenwicht en heilzaam overhellen weer opnieuw.
Hun soms te lang blijven lopen achter de feiten.
Eindelijk bijna alle watertjes doorzwommen.
Bezit, wraak en weerwraak, meelij wekken, de koestering van de onmacht.
In alle soorten camouflage en alibi’s vluchten.
Onbegrepen eigenheid zogezegd, omwille van valse trots.
De andere niet kunnen luchten, de uitdagingen ontvluchten.
Concrete Redenen genoeg om op te
sommen.
Altijd het onbegrepen verleden dat zich
wreekt.
Niet snappen dat ook het niet
uitgesproken spreekt.
Niet geloven dat eenieder hier met zijn
eigen redenen bestaat.
Het verschil tussen achterkant en
voorkant, algemene lijn en detail niet zien.
De veelal onvermijdelijke driehoeken en
andere kansen tussen mensen.
Het
stoffelijke en de gemakzucht laten primeren.
Bemind willen worden met teveel
verliefdheid op zichzelf.
De enige, de beste, de snelste…willen
zijn.
Te koud, te warm, de seizoenen in
mensen niet kunnen zien.
Hun klimaat, hun ondergrond, hun
overlevingsvormen, hun afschermen niet kennen.
Wacht niet op het te vroeg willen
sterven om je geest te kunnen laten geboren worden.
Plichtsbewust en kalm, aanvaard geen overdruk
Braaf, volgzaam, stille, kritische inborst
Werklustig, toch neiging tot revolteren wanneer iets op gang komt
Ijdel, te gevoelig en teveel imponeren uit macht en op de lust
Gezapig, volgzaam
Eerlijk, net en behulpzaam
Plat, sociaal, maar uiteindelijk gezagsgetrouw
Zachtaardig, lief, spijtig weinig klassebewust
Opofferingsgezind, enorm humoristisch, soms iets te weinig karakter
Goed hart, emotioneel soms verward
Recht voor de vuist, nog teveel zenuwen
Kloek, rechtgeaard, nog teveel afgevend op zwakkeren
Preuts, te goeiig, onzeker, toch eerlijk bedoelend
Ervaring genoeg, hard werkend, opportunistisch, fysiek
Vervalt in sleurgedrag, indien niet emotioneel onzeker verassend
Kalmerende invloed, recht door zee
Grote mond, klein hart, durvend ondanks alles
Sympathiek, laat zich opjagen en dan nerveus
Rationeel, zich afschermend
Overbezorgd, sensueel
Osserig, zelfmedemijdend; best goeie inborst
Zakelijk, buurchatterig
Cynisch anarcho-like, no-nonsense, hierarchisch minded
Gezond boerenverstand, kritisch, maar niet uiterlijk kritisch
Weinig onafhankelijk ego, materialistisch, afgevend
Relativerend inborst die soms nog emotionele sterkte mist
Braaf met bedwongen sensuele vulkaan
Kleinburgerlijk juist handelen zonder risico
Proletaar in psychische groei
Teveel met libido bezig, te vlug gedesorienteerd
Sterk karakter, toch angst voor gezag.
Stipt, ijverig, ambitieus, verwacht lof
Overgefixeerd, nog teveel navel, positieve kiem aanwezig
Is zoals het volgens het boekje moet zijn, toch schat met naieve schrik
Gelukkig een niet-met-mij-instelling, nog gereserveerd
Artistiek talent, maar geweldig onzeker soms
Iemand die absoluut geen last wil zijn, plichtsbewust
Te lang 't zelfde werk, heeft sociale inzet, nog geen orientatie genoeg daarin
Overcomplexe reakties, soms wijs
Overijverig om met z'n eigen te kunnen leven, beste kerel
Te beschadigd gevoelsleven, te gevoelig
Wil er tegenaan gaan, maar met reserve en belast door relatie ?
Ronduit kalm, te bescheiden durf
Vluchtend, probleem met vluchtmiddellen, zit toch juweel in
Kan doordraaien door onzekerheid, gouden inborst
Energierijk indien
Overgeobsedeerd door gebrekken, toch aparte invalshoeken
Rechtgeaard, soms boos als 't moet, soms nodeloos
Soms onverdragzaam, zeverloos; wil geen 'komplementen'
Met karakter, toch ergens onrustig
Zoekend naar stabiliteit door relatie op zelfde spiritueel nivo
“mijn man zegt”
last van wellust, oversympathiek enz....
Braaf, volgzaam, stille, kritische inborst
Werklustig, toch neiging tot revolteren wanneer iets op gang komt
Ijdel, te gevoelig en teveel imponeren uit macht en op de lust
Gezapig, volgzaam
Eerlijk, net en behulpzaam
Plat, sociaal, maar uiteindelijk gezagsgetrouw
Zachtaardig, lief, spijtig weinig klassebewust
Opofferingsgezind, enorm humoristisch, soms iets te weinig karakter
Goed hart, emotioneel soms verward
Recht voor de vuist, nog teveel zenuwen
Kloek, rechtgeaard, nog teveel afgevend op zwakkeren
Preuts, te goeiig, onzeker, toch eerlijk bedoelend
Ervaring genoeg, hard werkend, opportunistisch, fysiek
Vervalt in sleurgedrag, indien niet emotioneel onzeker verassend
Kalmerende invloed, recht door zee
Grote mond, klein hart, durvend ondanks alles
Sympathiek, laat zich opjagen en dan nerveus
Rationeel, zich afschermend
Overbezorgd, sensueel
Osserig, zelfmedemijdend; best goeie inborst
Zakelijk, buurchatterig
Cynisch anarcho-like, no-nonsense, hierarchisch minded
Gezond boerenverstand, kritisch, maar niet uiterlijk kritisch
Weinig onafhankelijk ego, materialistisch, afgevend
Relativerend inborst die soms nog emotionele sterkte mist
Braaf met bedwongen sensuele vulkaan
Kleinburgerlijk juist handelen zonder risico
Proletaar in psychische groei
Teveel met libido bezig, te vlug gedesorienteerd
Sterk karakter, toch angst voor gezag.
Stipt, ijverig, ambitieus, verwacht lof
Overgefixeerd, nog teveel navel, positieve kiem aanwezig
Is zoals het volgens het boekje moet zijn, toch schat met naieve schrik
Gelukkig een niet-met-mij-instelling, nog gereserveerd
Artistiek talent, maar geweldig onzeker soms
Iemand die absoluut geen last wil zijn, plichtsbewust
Te lang 't zelfde werk, heeft sociale inzet, nog geen orientatie genoeg daarin
Overcomplexe reakties, soms wijs
Overijverig om met z'n eigen te kunnen leven, beste kerel
Te beschadigd gevoelsleven, te gevoelig
Wil er tegenaan gaan, maar met reserve en belast door relatie ?
Ronduit kalm, te bescheiden durf
Vluchtend, probleem met vluchtmiddellen, zit toch juweel in
Kan doordraaien door onzekerheid, gouden inborst
Energierijk indien
Overgeobsedeerd door gebrekken, toch aparte invalshoeken
Rechtgeaard, soms boos als 't moet, soms nodeloos
Soms onverdragzaam, zeverloos; wil geen 'komplementen'
Met karakter, toch ergens onrustig
Zoekend naar stabiliteit door relatie op zelfde spiritueel nivo
“mijn man zegt”
last van wellust, oversympathiek enz....
Indien U ten einde raad bent, put U
niet uit in medelijden, maar oefen U in begrip en neem desnoods wat afstand en
uit ook Uzelf, als uw draagkracht echt vermindert is het tijd om eens uw
batterij op te laden door wat afstand te nemen. U gaat er U goed bij voelen
eerst.
Afhankelijk van wat het lot voor mensen
in petto heeft om tot allerlei inzichten te komen, zal er al of niet weer een
toenadering komen...afhankelijk ook van hoe vlug het optimisme en de bereidheid
dingen aan te pakken van uw partner zich herstellen. Vaak zal dat niet gebeuren
voordat uw partner weer een bepaalde mate van rust gevonden heeft. Een plant
groeit niet goed met weinig of geen licht, weet je wel. Het
kan in het tegenovergestelde geval al of niet tot een tijdelijke
breuk komen. De sterke schouders hoeven geen 'liefdesverdriet' te hebben, niet
in hun hoofd bezig te zijn met als ik 'zus' of zo' deed en wat deed ik
verkeerd. Gewoon rustig proberen observeren en gepast inspelen op wat er zich
in deze periode in uw leven midden anderen afspeelt. Vaak zal je zien dat
de andere dan weer om aandacht komt vragen en dat je 'bekommernis' je soms weer
onnodig veel 'denkwerk' oplevert, waardoor je weer in dezelfde schuit komt te
zitten als je niet uitkijkt. Vaak is alles met goede wil en een lach op te
lossen. Heeft het zin om van partner te veranderen...dat weet alleen U, veel hangt
af van wat U zelf met het leven wil...en als U het niet weet, zal U het
ondervinden waarschijnlijk, als U lang genoeg leeft. Toch, al wil je van
alles van het leven en hoop je in stilte op andere dingen, mensen...soms lijkt
het wel of je ergens om bepaalde redenen net op die plaats nodig bent en
probeer wat je wil, je raakt er niet onder uit. Bijna niet te vatten dit leven,
voor wie dieper wil graven of het zich zelf aandoet om dieper te graven.
Allerlei toestanden hebben altijd een bepaalde zin, maar tot waar ? Aan U de
beleving en de keuze...of zullen we het maar simpel het 'lot' (gedeeltelijk
genetisch bepaald) noemen. Dan had ik het nog niet over die dingen die niet met
negatieve emoties (de te overwinnen schaduwzijde, de aard te maken hebben...zoals
GELD bijvoorbeeld. Allerlei materiële onzin is altijd een welkome
aanleiding om de wisselwerking tussen zielen of delen van zielen van
onnodige suspense te voorzien.
Rest : zie van af pagina 251
-Tu as compris ! Tu veux un compromis ?
-De dag dat ik voor de voorlaatste keer afscheid nam van Rillaar Chalet
en nog een toer rond de vijver deed bleef er een Vlaamse Gaai zitten op een
meter in een struik. Niet bang. Keek me een tijdje aan vóór weg te
vliegen. Ik dacht er aan toen ik naar
het schilderij naast mijn bed keek waar ook een Gaai opstaat.
-Zou het zo zijn dat je qua verdiensten aan de levens van mensen die je
hebt gekend, in die hemel die men ons wil aanpraten via straling proportioneel
meer inzicht krijgt over waarom het al die dingen die er tussen mensen
gebeurden… of gaan de verhalen via de genetische vertakkingen gewoon verder via
combinaties van nieuwe wezens die hier ook moeten zijn om te begrijpen dat het
waarom van al hun vragen als antwoorden in situaties in hun individuele en
collectieve omgeving liggen ?
-collectieve bewustzijnsverhoging kan niet zonder de individuele
bewustzijnsverhoging en omgekeerd
-via de genen teveel willen snappen wat van wie komt, is een beetje
zoals proberen achterhalen van wie je een verkoudheid hebt opgedaan---eerder
iets voor fijngevoelige mensen die zelf al veel weg in wijsheid en bewustzijn
hebben afgelegd
-“Laat het ons op zoek naar je antwoorden, ook over de zinnen van het
leven hebben, niet alleen over je ongeluk”.
-Elke soort van denken werkt volgens de logica en de ratio en heeft een
hele grote dosis ‘domino -effect’ . Bovendien, indien we combinaties zijn van
dieGENEN die ooit anderen waren; zijn we dan niet gewoon de domino’s van hen
die aan ons vooraf gingen…op al die wegen waar we ons, na eeuwen onder andere
combinaties proberen van ons van onze negatieve emoties te ontdoen? Sociaal en
spiritueel groeien blijft de rode en blauwe draad.
-Staat de DNA info ten dienste van diegenen die hier in het kader van
vorige alinea geboren worden…of moeten worden…met andere woorden in hoeverre
ligt een deel van de gebeurtenissen die de personages te wachten staan al voor
een groot stuk klaar in de DNA archieven…en in hoeverre hebben we een vrije wil
?
-Feit is dat het spel gespeeld wordt via aantrekking en afkeer van
anderen, aantrekking van zowel tegengestelden als gelijkgezinden; afkeer van
tegengestelden zorgt soms zelfs voor scenario’s waar er toenadering groeit (wat
niet hoeft daar waar het over de verhalen van het uitspelen van positieve
tegenover negatieve emoties gaat).
Toenadering in de strijd tussen tegengestelden is eerder positief daar
waar het over collectieve dingen als economische, sociale en politieke
situaties gaat.
-Alle individuele problemen waar mensen tot generaties terug mee zaten,
lijken in deze welvarender tijden onder invloed van de stress van de moderne
tijd, de werkdruk en de consumptiedrang wel in versnelling door te breken.
-Soms eens even op waar je plezier in had in ’t leven en waar in niet,
wat je in die of die mens wel zag zitten en wat niet
Objectieve Bedenkingen van een Enkeling ‘1982
gemeenteraadsverkiezingen’
De
uitdrukking “vandaag is de eerste dag waarmee de toekomst begint”, geldt zeker
voor dagen waarop verkiezingen (voornamelijk parlementaire dan) gehouden
worden. Teneinde deze bewering te
staven, nodig ik U uit om met het geschreven woord als contactmiddel eens even
na te denken over de maatschappij waarin we leven. Punt A. Onze huidige samenleving even
opzijzetten en de algemene grondbeginselen van een meer logischer maatschappij
schetsen. Vervolgens zullen we ontleden
hoe het er werkelijk aan toe gaat (punt B) om daarna de middelen te bespreken
die ons zo kort mogelijk bij punt A kunnen brengen.
A. De fundamenten die we voor een voor iedereen goed
perfectionerend systeem nodig hebben zijn rechtvaardigheid en
menselijkheid en geweten. Daarom moeten we
reeds op gemeentelijk vlak de juiste standpunten innemen.; teneinde ze op hoger niveau te
kunnen doordrukken. We zouden moeten
komen tot een samenleving die de ontplooiingsmogelijkheden, de talenten die in elk mens zitten niet
beperkt of beknot. Zowel als iedereen
(na lange tijd verworven) recht heeft op voeding, kleding, huisvestiging als
materiële zaken; zo zou ook iedereen moeten kunnen genieten van goed onderwijs,
zinvol werk en creatieve of actieve ontspanning als middelen om zichzelf te bevestigen in wat men graag
doet. Er moet NU iets veranderen in
onze betrokkenheid tot de vraagstukken die ons heden ten dage confronteren.
Anders zullen we het in het jaar 2000 nog altijd vanzelfsprekend en normaal
vinden dat 1/5 van de Westerse
wereld werkloos en 3/5 van de wereld in armoede leeft en velen miljoenen ondervoed
zijn. -Het politiek
klimaat om dergelijke kerngedachten te verwezenlijken mag :
---niet overdreven
nationalistisch zijn omdat discriminaties tussen mensen voor veel onheil kunnen zorgen. Taal, ras, land, streek, geloof worden teveel
gebruikt om mensen opzettelijk verdeeld te houden ten gunste van abstracte
idealen of concrete geldelijke winstbelangen. ---niet
totalitair Kapitalistisch of Staatskapitalistisch zijn (is niet gelijk aan
‘communisme’ een bijna onbereikbaar ideaal dat nooit in de praktijk
technologisch ontwikkelde samenlevingen heeft bestaan en gewoon productie en distributie
inhoudt, geen handel en loonarbeid.
De individuele mens, de kleine, middelgrote en grote ondernemingen
moeten soepel de kans krijgen om
economisch initiatief te nemen. De multinationale bedrijven van de grote
sectoren zijn kunnen tegenwoordig bijna doen en laten wat ze willen, in het ene
land al meer dan in het andere…daar moeten binnen het huidige systeem
maatregelen tegen genomen worden, rechtvaardige taxen en een simpel sociaal
zekerheidssysteem, ecologisch gerichte productie en zinvol werk scheppen,
verdeling van het beschikbare werk en meer vrije tijd om het leven zinvol te
beleven, niet aan hol vermaak te doen, (misdaadfilms, videogames met
oorlogstoestanden etc) . Een ongecontroleerde wildgroeiconcurrentie
leidt altijd tot een economische puinhoop en oorlog. Daarom
moet er zeker ook militaire reconversie komen en een wereldeconomie ten dienste
van het verlichten van de meest acute noden van de wereldbevolking, geen luxe
om de luxe fabriceren terwijl er belangrijker zaken te realiseren zijn. ---Ook
Godsdienst wordt in partijprogramma’s gebruikt om enge groepsbelangen te
dienen. Gaan we geleidelijk aan bepaalde verstikkende machtsstructuren
ombuigen of moeten we nu al niet eerder
werken in de richting van een andere manier om aan democratie te doen, voor de
voornaamste eisen een wereldreferendum houden waar alle grote politieke leiders
zich aan te houden hebben ? Indien dit
politieke initiatief niet zou lukken is moet het langs de sociale weg gaan, bezetting van alle
fabrieken die militaire producten maken tot er een reconversieplan op tafel
ligt.
B. Vooraleer deze nieuwe aanpak uiteen te zetten is
het misschien aangeraden de tot nu toe gevolgde redenering even te vertragen en
eens te kijken hoe het er in ons dagelijkse wereldje aan toegaat. De meeste mensen hebben hun interesse in de
politiek verloren of hebben er geen. Het wordt hen ook niet geleerd er interesse
voor te hebben en op school werd de geschiedenis nogal verdraaid uitgelegd en
de media is in handen van leidingen die het grootkapitaal goedgezind zijn, daar
ze er van afhangen. Bovendien wordt
alles van boven af zo bureaucratisch geformuleerd en over complex gemaakt dat de zaken maar niet recht gezet worden en
er maar blijft over gezeverd worden opdat de leidende 0,2 percent van de upper
class haar zin kan blijven doen.
De mensen willen eenvoudige oplossingen; geen zakken vullen, geen gegraai, geen corruptie, geen over
administratie, maar eenvoudige, gelijkvormige regelingen. De moderne techniek en de nog te verwachten evolutie daarvan leiden tot meer
automatisatie en minder jobs, niet slecht op zich, maar op termijn
onhoudbaar. De toekomst is er één waar
minder en minder mensen recht op een job gaan hebben. Zich vervelen en zich profiteur voelen is een
lot dat steeds meer mensen te wachten staat.
De techniek zou moeten ten dienste staan van de mens en in die zin moet
de werktijd mee evolueren. Dan is er pas
echte vrijheid en vooruitgang mogelijk.
Wie krijgt momenteel de schuld van ons falend
systeem ? De gewone mens, boer,
middenstand, werknemers, die moeten bezuinigen en inleveren, terwijl het
grootkapitaal cadeaus als staatshulp en belastingvermindering krijgt. We moeten voortdurend zien dat de loonnorm
‘concurrentieel’ is . Waarom geen internationale loonafspraken
? Waarom moeten er trouwens fabrieken
sluiten…is er al genoeg productie voor iedereen wereldwijd ? Of zijn het
structurele sluitingen om nog meer winst te kunnen maken ?
C. Per soort
productie één kapitaalgroep en lonen internationaal standaardiseren…plus zelfde
telematisch taxatiesysteem. Iedereen
kan dan aan ’t werk daar de kostprijs geen rekening moet houden met
concurrentie. Heeft dit niks met
gemeenteverkiezingen te maken ? Tuurlijk
wel, naast de plaatselijke taken van de gemeentebesturen moet ook aandacht gaan
naar de inkomens van mensen, de wereldvrede, de ecologische situatie en zo
meer. Het moet van beneden
betrekken. Voor mijn later werk zie
D. http://filosofischverzet.skynetblogs.be en mijn andere blogs.
E. http://hetvoortijdigtestament.skynetblogs.be
overkoepelende blog en op Facebook
octaaf coeckelberghs (er zijn twee profielen—zelfde persoon)
Verdeel en Heers, 40 moderne recepten :
Gids voor conservatieve beleidsmakers :
Zeg dat iedereen gelijk voor de wet is, handel
anders.
Geef sommige arbeiders brugpensioen, andere niet.
Betaal uitkeringen, pensioenen naargelang
diploma...enz
Zorg dat inwoners van één land niet voor iedereen
kunnen stemmen naargelang de taal die ze spreken.
Maak heel veel politieke zuilen in de
dienstverlening die mutualiteiten, scholen...aanbieden.
Zend alleen info uit van partijen die willen
verdelen.
Subsidieer allerlei kerken die mensen van echt
geloven en zich engageren weghouden.
Organiseer verkiezingen op basis van partijen die
het verdeel -en heers principe genegen zijn.
Hef taxen op een heel elitaire manier.
Zorg er voor dat werknemers onoverzichtelijke
statuten hebben en ontwerp nog meer labyrinth-toestanden in de sociale
wetgeving...vooral vereenvoudig en internationaliseer niet.
Toon voortdurend negatieve beelden en geef weinig
inhoud over de toestanden in het verpauperde deel van de wereld en vooral...leg
geen verbanden.
Steun malafide praktijken in bankwereld en leg de
speculatie niet aan banden...zodat het ongenoegen en de afkeer van politiek nog
meer stijgt.
Haal net voldoende immigranten in het eigen land om
de woning -en arbeidsmarkt kunnen blijven te manipuleren en het ongenoegen
onder mensen aan te wakkeren in plaats van internationale afspraken omtrent een
globale aanpak van menselijke samenlevingsproblemen te maken.
Beschuldig mensen die ingrijpende, geweldloze
veranderingen willen voortdurend van extreem, utopisch gedrag.
Vertaal 'democratie' voortdurend als het recht van
de economisch sterkste om iedereen zomaar een job te kunnen ontzeggen.
Laat vooral niet blijken dat je als overheid de
macht hebt om waar nodig dwingende maatregelen op te leggen daar waar men
bijvoorbeeld miljardenwinsten maakt en afdankt.
Laat uitschijnen dat de gemeenschap elke menselijke
activiteit aan het absurde superwinststreven van gigantische kapitaalgroepen
moet uitbesteden omdat de overheid geen goed bestuurder zou kunnen zijn.
Geef geen inspraak aan de bevolking, zeker niet via
de moderne telematica.
Qua interne partijwerking, omring U met getrouwen
die van hun carrière van de toplaag van de partij afhankelijk zijn.
Waak er over dat de moderne mens niet
doorkrijgt dat de telematica een ander samenlevingsbeheer via het zich
uitspreken over een globaal programma van wereldwijd welzijn zou kunnen
mogelijk maken
Zorg voor een aanzienlijk aantal armen die niet
kunnen reizen of maandelijks amper toekomen.
Breng manifestaties van rechtse minderheden
voortdurend in beeld om de indruk te wekken dat ze een overgrote meerderheid
van de publieke opinie vertegenwoordigen.
Hou de grote mediagroepen de hand boven het hoofd
en laat ze hun journalisten manipuleren en verslag laten doen zonder dat dat
ook engagement in het belang van het algemeen welzijn betekent. Maak vooral
geen publiciteit voor die andere journalisten, zwijg ze dood als je ze niet
voor je kar kan spannen.
Maak veel mist en schep voortdurend nieuwe
verdelingen tussen mensen mét en zonder hoofddoek.
Breng uitvoerig verslagen over massa's die hun
leven willen geven om de ene potentaat voor een andere om te wisselen.
Probeer vooruitstrevende regimes, maar
economische concurrenten zoveel mogelijk in een negatief daglicht te plaatsen.
Laat het uitschijnen dat bepaalde andere landen een
voortdurende militaire bedreiging zijn, onder meer als alibi om de
wapenindustrie vet te mesten.
Schep situaties waarbij veiligheidsproblemen kunnen
worden overdreven.
Laat toe dat dieren in situaties moeten leven waarbij
ziekten wel moeten uitbreken en maak daar dan de pharma industrie rijk mee en
trek nog meer angst over de mensen.
Sta niet toe dat boeren weer echt boer kunnen zijn,
omdat dat niet binnen de logica van de monopolies past.
Maak kunstmatige loonverschillen tussen man en
vrouw.
Controleer wat wél en niet mag worden onderwezen.
Zorg voor een entertainment industrie die de mensen
weghoudt van hun sociale zijn.
Steun eerst terroristische groeperingen en gebruik
ze als ze hun eigen agenda willen opdringen als afleidingsmaneuver om iedereen
in het gelid te houden.
Maak vooral niet duidelijk dat een degelijk inkomen
voor iedereen het belangrijkste politieke streven zou moeten
zijn, een politiek die veel verdeling voorkomen kan.
Maak van ethische kwesties geen individuele zaak,
maar voer propaganda om kampen in stand te houden. (+ en passant probeer je
maar zoveel mogelijk geld aan embryo’s te verdienen...bah)
Stel genetisch gemanipuleerde gewassen als noodzaak
voor.
Laat het geld van de verzekeraars de wet maar
schrijven.
Sta toe dat mensen zich blauw betalen aan leningen
en dat banken dicteren hoeveel er op de staatschuld aan rente moet worden
betaald.
Laat uitschijnen dat hebben veel belangrijker is
dan zijn.
Moraal van dit verhaal : erger je niet aan wat klassegenoten
als voordeel verworven hebben...alles kadert binnen het systeem van iedereen op
zijn plaats te houden.
For
your inspiration Problems and what to do about them
Say “everyone is equal”,
act otherwise
Give some workers early
pension, others not
Pay allowances according to
degrees
Divide people in too the
language they speak
Let private shareholders
run public services
Broadcast parties that
support the division game
Subside religions that keep
people away from spirituality
Organize elections : first
the politicians, then the program
Divide people by organizing
unjust taxes
Keep social security
overcomplex
Show horror images and do
not explain the truth
Get a lot of immigrants in
too the country to divide people
Don’t support cheap rents
or social house building
Translate being liberal in
too the law of the richest groups
Don’t give the impression
that decent laws could better the world
Don’t let the 99% get the
idea that they could take power by telematics
…or by organizing elections
on an international program themselves
…and then choose the
conductors
Surround yourself with
people with connections to the bourgeoisie
Make sure a lot of people
stay poor
Pay workers very different
according to country and sector
Speculate with wages,
prices, resources
Regroup and then make price
monopolies
Report a lot on right wing
manifestations, give the impression they were many
Control the bourgeois
journalists and don’t talk about alternative media
Try to blame progressive
regimes for a lot
Create a feeling of
insecurity
Don’t care about the rights
of animals
Give pharma industry and
others benefits and save bankers
Don’t let farmers just be
farmers producing healthy things
Control the kind of history
that is being thought
Support the entertainment
industry and culture that keeps uncritical
Use terrorist groups for
the purposes of imperialism
Don’t let ethics bother
you, (embryos cannot take revenge?)
Let capitalism put it’ s
greedy hands on health insurance and other stuff
Find ways in convincing
people that paying 5% for a loan is normal…
And O % as a rent for
placing your money is not
Make sure that people
believe to have is more important than to be…
And keep them working like
fools, producing a lot of silly products
Moral of this story : don’t
be jealous of what your working class members gained,
the purpose their intention
is to keep us divided
oorlog :
maar
wat er tegen te doen ? de arbeiders in de wapenindustrie toelaten comfortabel
te staken voor wereldwijde reconversie van de wapenindustrie...of afwachten tot
de wereld door een sterke linkerzijde geregeerd wordt...en een telematisch
wereldreferendum opstarten...of alle drie tegelijk...en hoe en door wie ? zal
er zelf maar aan beginnen---al een tekst in tien talen vertaald---je vertaalt
de eerste in het Engels en de vertaling in andere talen is heel goed de dag van
vandaag
but what to do about it? to allow the workers in the arms
industry to strike comfortably for worldwide reconversion of the arms industry
... or wait until the world is ruled by a strong left ... and start a telematic
world referendum ... or all three at once ... and how and by who ? well start
by yourself --- I translated a text into ten languages --- (translated the first into English and
the translation into other languages is quite good these days)
21-02-11
Religie is niet 'godsdienst'. Godsdienst is een poging om
via het denkbeeld van een 'superwezen' een aantal waarden vanuit verschillende,
gedeeltelijk gelijklopende invalshoeken te benaderen. Dat leverde bijwijlen al
eens heel aardige, bijwijlen vage, soms imperialistische teksten op. Religie
komt echter van het woord 'verbinden' (relier). Wie de filosofie achter het
wetenschappelijke geleidelijk begint te snappen en uit een aantal ervaringen
zijn of haar bevindingen met het psychologische en sociale weet te verbinden,
kan zich inderdaad een 'religieus' mens noemen, of men zich al of niet door het
woordje 'atheïst' laat verwarren of niet.
De echte symbolisch-wetenschappelijke reden van 'ontstaan' is het ontsnappen aan
'zinloosheid'. Neem nu de big-bang,
in feite is die een gevolg van het feit dat kleiner of gelijk aan 'nul' niet
wil, niet kan bestaan. Onder teveel druk spat een oude toestand uiteen en
de deelelementen beginnen aan iets op het vorige gebaseerde 'nieuw'. Alhoewel tijd niet bestaat is Straling rationeel
ouder dan het atoom, de molecule en de cel en als wij het begeven blijven er
naast de mineralen, de vloeistoffen, en zo meer ook nog wel straling bestaan.
Wat er mee gebeurt, hoe straling zich voelt, of straling nog meerdere talen
spreekt...de antwoorden daarop laat ik Uw leven lang over aan Uw
verbeelding.
U gelooft er niet in ? Straling, er zijn meerdere soorten.
Straling, dat zijn niet alleen de radiogolven waarmee uw stem zich per gsm
verplaatst. Misschien is het zelfs de kracht in en buiten Uw eigen, om door te
gaan met hetgeen U in Uw leven als zinnig ervaart. Vroeger aanriep men de
voorvaderen, voordat men aan het fenomeen 'god' toe was. We zullen nooit juist
'weten' hoe die dingen in mekaar zitten, maar vanuit je eigen vragen om kracht
om positieve dingen aan te kunnen heeft vaak een gunstige energetische werking
omdat het mensen in beweging zetten kan. Geloven in het sterkere in jezelf en
anderen, voorkomt veel nefaste evoluties die dan toch altijd weer het stadium
van een onvermijdelijke (?) omweg door moeten om bij een hoger begrip van
bepaalde situaties te geraken.
Net zoals een aantal politieke visies ons een aantal
alternatieven voorschotelen, zo verklaren de richtingen van wat men doorgaans ‘nieuw
tijdperk’ is gaan noemen, het leven op basis van een aantal vooronderstellingen
die qua rationaliteit nauw bij het soms heel onwaarschijnlijke van de
godsdiensten aanleunen. Waar het uiteindelijk in de politiek om zou
moeten gaan, is dat iedereen op een ecologische manier recht krijgt op zijn
basisbehoeften zodat 'persoonlijke ontplooiing' en cultuur veel meer kansen
krijgt dan dit nu het geval is. Wat het spirituele betreft is het de
bedoeling dat men erachter komt met welke problemen de 'voorouders' op
persoonlijk vlak worstelden, welk een wezen je als antithese van het
vorige, zelf vanuit die invalshoek vertegenwoordigt en in welke mate
diegenen na jouw de synthese van al deze gevoelens en beslissingen zijn. Is
niet iedereen een soort tegenspeler van mekaar ? Tegenspelers moet men leren
waarderen voor hetgeen zij vertegenwoordigen, zich eraan ergeren is maar een
fase waardoor je heen moet...al duikt die fase natuurlijk regelmatig terug op
en is ze vaak op de achtergrond aanwezig, het leven wil ons vanuit deze interacties
iets leren. Het 'leven', de tegenpool van het 'zinloze'.
Sommigen denken eraan te kunnen ontsnappen en stappen eruit ,uit
dat leven; hetgeen in bijna alle gevallen die men bestudeerde of zelf
meemaakte nu niet bepaald verantwoordelijk te noemen viel. Afgezien van het
materiële, laat je dan een aantal onafgewerkte dingen met mensen
achter...en daar gaat het leven vooral om. Vaak laat je dan een spoor van
depressiviteit achter, aangevuld door de natuur of de chemie die mensen er dan
weer bovenop moet krijgen. Zonder de inbreng van andere 'mensen' echter, kan
iets niet volledig 'helen'. Het komt spijtig genoeg in sommige of gelukkig maar
in andere gevallen, nogal eens voor dat mensen het té goed door hebben hoe hun
leven en dat van anderen in mekaar zit. Je kan opdrachten aanvaarden...en dan
moet je er echt voor gaan...of je kan afhaken...omdat je weet tot waar je
draagkracht en daadkracht reikt. Belandt je na het afhaken herhaaldelijk weer
in dezelfde soort situaties...waar je uiteindelijk niet de minste vorm van
voldoening van hebt; kan je al wel eens de neiging hebben om het leven als zich
herhalende vorm van kwelling te gaan zien. Je kan daar alleen aan ontsnappen,
door je eigen weg te vinden en aanvaarden en te volgen en vooral door voor
alles je tijd te nemen. Onrust is een slechte raadgever bovendien. In het licht
van het wetenschappelijke wiel der eeuwigheid, hebben we tijd zat...maar
...rust, waar vindt je die...octo 4/07/2009 zaterdag
Filosofische
traktaten, psychologische schetsen,
gedichten…
Kruis
aan wand
1
Illusies loslaten, vaak een heel lang proces 5 Machtig gevoel op momenten dat alles achter je waarachtig zin had
6 Het leven gaat nooit
dood 7
Brief
aan de toen 59 jarige vader van toen
8
Blijven Bedenkingen Bouwen verhoogt
weerbaarheid 11 Dagboekreeks eind 2017-2018 14
de zeven G’s
15 onderzoek naar de zin van veranderingen 17 Even
alles weer op een rijtje zetten-altijd is alles permanent nieuw 21 Het leven is
voor een groot stuk het beheren en leren uit innerlijke, intermenselijke en
samenlevingsconflicten 22 Wat
ons overkomt is een Aaneenschakeling van…23
108 JAAR
! p24
Levens
en symboliek 31
Woord zoekt beeld 40
Voor wie nu nog niet 48 Het veranderende uur 50 Mag ik eens een
paar uur uw kerk lenen padre ? 51
Droomtoestanden 53 Het leven en wie het is Vindt sterkte in de vreugde in U zelf
55 Intro kortverhaal “er was dus toch leven na
dood” 61 Laat ons het
leven proberen te overleven 61 Het
Nieuwe Schrijven 64 Beste papier, hier
nog wat woorden voor jou, niet verder vertellen ! 74 de snelheid
van licht en de mikro&makrokosmos 76
ZA15OKTO2016 77 Beste 79
Theatermonoloog
80 Wakker worden82 de blogs per titels 82
Ach ja, de Liefde 85
-Tu as compris ! Tu veux un compromis ? 111
Verdeel en Heers, veertig moderne
recepten 112 Divide and Rule-40 modern bourgeois concepts 116
Nog maar eens een poging tot inzicht in wat men allemaal
onder leven en liefde verstaat
De verstrengeling van de emotionele banden die er tussen
mensen bestaan is zo moeilijk te doorgronden omdat er vóór we allen werden
verwekt er al zoveel is gebeurd dat wel onvermijdelijk tot ons bestaan leiden
moest. Deze soort geestelijk-biologische bewegingen zijn enorm moeilijk te
vatten. Neem nu de eerste zin in deze uiteenzetting...ergens hebben we wel
onder een bepaalde hoeveelheid ook al deel uitgemaakt van het verhaal van de
vorige generaties. De generatiedomino's blijven gewoon vallen. Alle moeilijke
dingen waar vorige generaties niet konden mee in het reine komen, krijgen we
gewoon terug op ons bord. In
religieuze termen zou men dit 'erfzonde' noemen. Bon, iedereen heeft een vrije
wil en mits we de verkeersregel numero uno : 'trouw' in het klassieke
liefdesspel 'gehoorzamen' hoe minder 'fout' de dingen dan dreigen te gaan :
jaloezie, ingewikkelde driehoeksrelaties, vlinders in de buik voor anderen die
bij de oorspronkelijke partner, dan weer de slangen tot leven brengen. Dégout
in plaats van sensuele gevoelens naar derden toe naar de bestaande relatie te
leren integreren. Chemie alleen is nog iets anders dan een voorname rol in het
leven van iemand anders willen opnemen,...liefde. Dat is natuurlijk de theorie,
de praktijk brengt andere resultaten voort. In hoeverre zijn we eigenlijk
'vrij' om ons eigen emotionele leven te leiden...bestaat die vrijheid eigenlijk
wel, zijn we immers niet verbonden met iedereen die via oorzaak en gevolg aan
ons voorafging ? Als dit sociaal economisch en politiek toch duidelijk zo is,
waarom zou dat dan ook niet voor onze persoonlijke, emotionele relaties gelden
? Als maatschappij hebben we de vrije wil om armoede, oorlog en vervuiling uit
de bannen en om door velen zeer duidelijke, uiteenlopend omschreven redenen,
kan dit nog altijd niet...alsof de oude demonen uit de geschiedenis nog niet
tot rust gekomen zijn. Ondanks alle mogelijke alternatieven voor het huidig
samenlevingsbeheer, blijven we in een sukkelstraatje zitten...net als in vele
gevallen met onze relaties trouwens. Uiteenlopende en gelijklopende
verklaringen en alternatieven genoeg, alle dagen met nieuwe, op oude
ontwikkelingen gebaseerde tendensen gekruid.
Het is vandaag de dag niet moeilijk het ontstaan van het
leven wetenschappelijk te verklaren. Filosofisch komt het er op neer dat iets
dat niet meer houdbaar is onder grote druk ontploft...kleiner of gelijk aan nul
bestaat immers niet, spoken ook niet, wat niet wil zeggen dat we na onze
laatste adem geen andere vorm van energie aannemen. Wat voor de big-bang
(uiteengaan onder teveel druk) geldt, geldt ook in het emotionele leven van
mensen. Voor de generatie die nog vijftig jaar getrouwd geraakte, lag dat
anders, niet alleen omdat de man vaak de enige kostwinner was. Onder teveel
druk van buiten uit ontploffen ook wij en onze relaties (stress op het werk,
overdreven, steeds meer opgedreven consumptiepatronen, de commerciële cultus
van het seksuele genot, de commercialisering van de seks, de sensatiepers, het
inhoudsloze deel van wat de media te bieden heeft : geweldfilms,
geweldspelletjes, uitgaan te midden van overdreven decibels en tot in te vroege
uurtjes, verkeerde voeding, milieufactoren, geen tijd voor bezinning...het
gevoel maar één eindig leven te hebben dat zo vol mogelijk moet zitten,
wanhoopgevoelens naar de eindigheid van het leven toe, politieke apathie die
asociaal en individualistisch maakt.
De mensheid heeft zich over heel de wereld verspreid en is
eigenlijk als één boom met geweldig veel vertakkingen te beschouwen.
Onze wortels zijn in feite ons gemeenschappelijk collectief
verleden, zij die er niet meer zijn, maken er in feite op een haast onzichtbare
manier nog deel van uit. Zij zijn een deel van onze vrije wil vandaag als het
ware. Wijzelf, iedereen persoonlijk staan aan de top van de piramide, moeten
het geheel dirigeren, al slagen we daar niet altijd zonder moeite in. De ware
levenskunst bestaat erin dit zonder teveel af te zien aan te kunnen. Je leven
in alle rust te kunnen beleven. Weten wat wel en niet kan indien je die rust
behouden wil. Dit houdt in dat je aan een inzicht in al de soorten relaties
rondom jezelf moet werken. Constant, elke dag en nacht opnieuw. Als individuele
tak van de boom je verbonden voelen met de andere takken, met de
gemeenschappelijke stam, met de wortels.
Om dit op het niveau van het emotionele te doorgronden is het
misschien best om het sociaaleconomisch-politieke deel van het bestaan even
buiten beschouwing te laten en ons alleen op het emotionele te richten. Al is
het emotionele moeilijk van het economische te scheiden omdat inkomen en dus
'geld' en van die materiële zaken nu eenmaal ook in het emotionele meespelen,
als zou dat eigenlijk niet moeten hoeven. Voor diegenen voor wie deze dingen
wel een te belangrijke rol spelen , zijn het gewoon gegevenheden die een
opvoedkundige rol spelen in het proces van het inzien wat nu eigenlijk de zin
van het leven is. De emotionele zin van het leven is veel belangrijker dan de
socio-economische en politieke zin van het leven...omdat het onze opdracht is
van ons van alle negatieve emoties naar onszelf en anderen toe te ontdoen. Soms
gaan mensen uiteen en is dat een noodzaak. Soms zouden ze beter bij mekaar
blijven omdat dat in hun geval de best mogelijke kaarten zijn die het leven hen
voor hun persoonlijke ontwikkeling had kunnen geven.
The energy of consciousness plays a telepathic game
with our telepathic and other exchanges In function of who we are and what we want and of
who needs what and who in fact. Those who by true events and words know
that their interpretation was wright, can have very good flash backs and
discover connections between things and people better. Those who understand
as well, or in lower degrees; but who realize that they were partly or
entirely the cause of misdoings to others; can have good understanding of
things as well, but in less dimensions. Do not blame them too much, they are
seeking to escape from both sides of telepathy. Life puts people on our
roads, sometimes we like them a lot till we find some angels who need the
help of angels. In the process of
helping them (and at the same time in a way, us, no matter the emotional road
downwards they can provoke)…in that process they do not always like us for
the effort…and by getting tired the stronger ones don’t always have the
wright reaction…and the weaker ones can have very strong inputs as well. If there
is something troubling you, have faith that it will resolve it self and trust
the inner spiritual energy who is inside you or wants to be inside of you. If you do not find inner joy in your self,
you will never understand where inner
strength comes from.
Bijzondere Energieën
Een mens
moet niet hoger willen reiken dan hij kan, toch komen er op het levenspad
omstandigheden die worden uitgelokt door het hoger willen reiken, en dat
hoeft niet overwegend nefaste gevolgen te hebben; de inzichten die een
bepaald iemand nodig heeft passeren gewoonlijk langs het meer willen weten,
iets zoals de uitspraak die ik onlangs hoorde : “Stop met ‘God’ te willen
zoeken, ‘God zoekt U’. De filosofische
interpretatie van deze abstracte eigennaam zal ik niet te veel meer
specifiëren, de echte vorser zal er naar op zoek moeten langs heen eigen
ervaringen en eventueel geholpen door een aantal linken en bij linken die ik
hierboven als tips opgaf. Neem toch maar https://deblogfilosoof.blogspot.be of https://deblogfilosoof.blogspot.com
want een aantal andere zijn buiten mijn wil vervallen wegens alleen het in
winst denken van providers…met dank voor hetgeen ze deden, sans rancune, maar
het trekt op niks
Veel wat
al onder paranormaal is beschreven, wel , je zet er best grote vraagtekens
bij of een verwerpingsteken, ah ja, dat bestaat nog niet. Indien men in alle eerlijkheid dergelijke
dingen wil beschrijven en ze niet alleen zoals hierboven in overwegend
theorie probeert te vatten, moet je een heel goed observator zijn van de
dingen die je dagelijks in je leven overkomen en hun linken met vroeger en
eventueel verbanden naar de toekomst toe, of verbanden met mensen met wie je
in verhalen zat en zit en zult zitten…tijd lijkt zich in deze materie of noem
het eterie of een mengeling, wel op te lossen. Het bewustzijn van alle deze dingen lijkt niet alleen het bewustzijn zelve er
van te dienen, maar maakt een reeks ontwikkelingen mogelijk naar de toekomst
toe, als of er door het geheel van je bewustzijn en zijn verbindingen een
aantal magnetische velden worden veranderd die toekomstige dingen mogelijk
maken, een aantal ervan kan je soms voorspellend aanvoelen. Een aantal anderen weet je eerst achter af
en zijn vaak zo woord -symbolisch of naam-symbolisch of zo vergezocht dat je
ze best naar het rijk der fantasie verwijst.
|
LEZING: Blogfilosoof Octaaf Coeckelberghs in MEI
Octaaf Coeckelberghs doet hier het thema van zijn lezing uit de doeken. "In
alle stijlen van de literatuur en ook via de visuele kunsten bied ik als
‘blogfilosoof’ via een 24-tal voor een stuk vertaalde blogs objectieve en
subjectieve antwoorden voor diegenen die naar alle mogelijke zinnen van het
leven op zoek zijn. Naast de tentoonstellingen in openlucht (spandoeken) en
binnen (canvassen) samen met kunstfotografe Thea Swinkels (teksten van
mezelf) geef ik ook lezingen rond waarom we niet van het fenomeen ‘oorlog’
afraken. Voor de lezing in de Bottelarij ben ik van plan dit onderwerp
beperkter in tijd te brengen en het aan te vullen met de filosofie achter ons
‘filosofisch verzet’ project. Fotofilosofie en een aantal gedichten en
vertelsels rond elk domein van ons individuele en collectieve bestaan. Zo zal
u hopelijk merken dat ‘Verzet’, niet alleen ‘weerstand’, maar ook
‘ontspanning’ en ‘versnelling’ (van bewustwording) betekenen kan. Hopelijk tot
genoegen."
Meer info over de Blogfilosoof vind je op zijn Centrale Blog. https://deblogfilosoof.blogspot.com
Meer info over de Blogfilosoof vind je op zijn Centrale Blog. https://deblogfilosoof.blogspot.com
Wanneer: donderdag 17 mei om 19 uur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten