vrijdag 11 mei 2018

4.Het Octaaf van de politiek en de filosofie


4.het Octaaf van de politiek en de filosofie



4.het Octaaf van de politiek en de filosofie

Do Instinctief element.  Zware klank.  Onze stam, mijn domein, de andere de vijand, met alle middelen buiten houden, naast het produceren en verdelen en de gevechten naar buiten toe, het gevecht binnen in de groep om de macht en het handhaven van de technieken om de onderste lagen gedwee te houden.  Ook nu nog in allerlei organisaties merkbaar en we sleepten het door de eeuwen heen met ons mee, omdat het net als alle stappen in de evolutie van straling tot atoom en cel en zo verder onderdeel is van het totale biologische (én sociale) embryo van de evolutie dat zich bij elke bevruchting herhaald.  Eenmaal de vrucht geboren en opgevoed moet worden, moeten wel het overdreven deel ego van de baby, kleuter en peuter ingetoomd worden omdat het de vooruitgang van het geheel niet zou hinderen.  Vaak is hier ook bij pubers en adolescenten en volwassenen nog heel veel werk aan.  Filosofisch en politiek gezien sluiten niet sociale mensen een verbond met organisaties die zich op het eigen volk maar vooral op de materialistische welvaart van de leidende groepen richten.  Ten tijde van de primitieve samenlevingen kon je wel geen atoombom droppen op een land, duizenden kilometers verder, maar de situatie is nu in feite nog dezelfde. 

Re De mens die meer beschouwend wordt, niet volgens een neutrale filosofie, maar voorlopig via één of andere vorm van godsdienst, niet te verwarren met Religie of Spiritualiteit, religie is het verbinden van alle mogelijke domeinen van het mens zijn om tot een levensbeschouwing te komen die bij je past, filosofie gaat al meer in de richting van ideologische beschouwing…en spiritualiteit is een vorm van geloven in de zin van de eeuwige verderzetting van leven, onder welke stoffelijke vorm dan ook.   De eerste organisaties die hier uit voort kwamen werkten samen met de adel als dominerende kracht van de samenlevingen, het helpen onderdrukken van vooral de boeren en andere uitgebuite lagen van de bevolking.  Momenteel zijn ze een stuk socialer geworden, maar ook royaal betaald, niet door de afgenomen macht van de adel, maar door de burgerij, die achter de schermen van haar burgerlijke democratie de touwtjes in handen houdt.  Wat enerzijds wil zeggen het samenwerken met die imperialistische landen die een strijd om grondstoffen en het in stand houden van de op superfortuinen gebaseerde machtsverhoudingen nastreven en anderzijds het in aantal toegenomen leden van de onderste lagen zo verdeeld willen houden dat ze niet in opstand komen.  De andere groepen, partijen in dit Octaaf verhaal doen daar in afnemende mate aan mee, de laatste honderd jaar door onder meer regimewisselingen in het buitenland door te voeren, denken we maar aan het Congo ten tijde van Lumumba.

Mi  Na de godsdienstig geïnspireerde partijen kwamen de ‘liberalen’ met hun partijen en van meet af aan stelden ze zich ook al voor als de vertegenwoordigers niet alleen van de meer materieel welvarende in de samenleving maar later ook dachten verkeerdelijk de echte zelfstandigen en sommige boeren dat deze groepen en partijen voor hen opkwamen, terwijl ze ook als de vorige groepen werden meegezogen in de machtspolitiek van het grootkapitaal met zijn grote industriële groepen die al voor een paar oorlogen gezorgd hebben.  Als je de huidige vertegenwoordigers wil geloven zijn de vroegere recessies en de vroegere en huidige wereldpolitiek niet het gevolg van een systeem dat op mateloze verrijking is gebaseerd.  Vaak steken ze de schuld op de eerste sociale experimenten van de onderste bevolkingslagen tijdens de laatste paar honderd jaar van de geschiedenis, terwijl het de burgerij was die bij zulke gelegenheden de internationale conservatieve krachten verenigde om revoluties tegen te gaan.  Denken we maar aan de 14 buitenlandse legers die naar Rusland gesteund werden om de kliek rond de laatste tsaar te redden en vroeger nog de samenwerking tussen de legers van Frankrijk en Duitsland om de Parijse commune te verslaan.  De tweede wereldoorlog had er trouwens niet geweest indien de revolutie in Duitsland na wereldoorlog één, niet mede door de zogezegd sociaal democratische krachten werd neergemaaid.

Fa. De sociaaldemocratie dan.  In plaats van samenwerking met de echte socialisten die de wereldoorlogen al twee maal probeerden tegen houden, kozen de sociaal democraten op basis van het feit dat hun vertegenwoordigers dik betaald werden om dat te doen voor de bourgeois vorm van democratie, van de Grieken geërfd, en die hebben zich er ondertussen klem mee gezet.  Tegenover de door oorlog en overproductie veroorzaakt vluchtelingenproblemen en ecologische uitdagingen en automatisatie hebben ze geen aan de huidige technische mogelijkheden aangepaste oplossingen meer.

Sol  De talrijke groepen van echte ‘socialisten’ die er ondertussen nog niet uit zijn of ze de partij of de raden in de ondernemingen de macht willen geven zijn wel solidaire mensen die aan een sociaal aanvaardbaar inkomen willen werken. Midden de veranderende samenstelling van de maatschappelijke groepen zoeken ze naar middelen om aan de macht deel te nemen, zich vaak beperkend tot een aantal tactieken van vroeger.  Deelnemen aan de eisenstrijd van de vakbonden, een eisenstrijd die zich beperkt tot lonen, pensioenen en zo verder.  De in aantal steeds grotere groepen van werklozen en hopeloos in verschillende statuten verdeelde mensen hebben weinig tegenmacht te bieden.  De solidariteit van de vakbondstop en zijn leden beperkt zich te veel tot het binnenland, terwijl de wereld één geworden is.  Vandaag in de bres voor een ingestort fabriek van textielarbeiders en textielarbeidsters in Bangladesh, morgen al weer vergeten.   Ook qua het thema oorlog en vrede heeft men niet echt een offensief programma en beperkt men zich al jaren tot veroordelingen van situaties, beperkte betogingen, terwijl de oorlogen in het Midden Oosten en daarbuiten alleen hadden kunnen worden gestopt door een wereldwijde bezetting van militaire wapenfabrieken en zo meer, wat makkelijk door de vakbonden en onafhankelijke groepen had kunnen worden georganiseerd.   In dit soort status quo zitten we vandaag in deze door militaristen en banken en zo meer geleidde wereld, waar men in de welvarende delen echt overwegend doet of er niks aan de hand is.  Dit soort solidair linkse groepen worden met de stempel ‘communistisch’ bijna van het politieke spel uitgesloten, terwijl bijna niemand er zich van bewust is dat dat woord gewoon betekendt dat er gewoon geproduceerd en verdeeld wordt zonder handel en speculatie en geld op termijn ook overbodig wordt…terwijl vooral dat laatste subjectief nog een utopie is.  Bijkomende moeilijkheid voor diegenen die Karl Marx als kompas gebruiken is, naast de subjectieve verdeeldheid (een opsomming op het eind van het verhaal), is het feit dat naast interessante pogingen om solidariteit wetenschappelijk te verklaren (zie boek Dirk Van Duppen- Johan Hoebeke ‘De Supersamenwerker’) er geen brug wordt geslagen naar spiritueel ingestelde mensen die niet alleen de mensen willen bewust maken maar ook een beroep doen op het ‘geweten’ van de mensen en dit niet louter als een materieel iets zien.  Omstandigheden zoals de automatisatie van bijna alles in de maatschappij, de schaalvergroting die alle kleine winkels en boeren aan de kant zet, zullen deze organisaties op de duur moeten aangrijpen om hun eigen organisatiemodellen als alternatief te presenteren of blijven sukkelen in het straatje van al die trukken die er voor zorgen dat ze bijna nooit mogen meeregeren.  En als ze dat doen dan is het om de ergste sociale uitwassen in te tomen.  Gebruik dan liever de moderne technocratische middelen en andere vormen van geweldloos verzet om de macht aan de graaiers en oorlogszuchtigen te ontnemen en meer hoop voor mensen in uitzichtloze situaties te bieden.

La In de politieke wereld bestaan er sinds mensen heugenis ook partijen, groepen vooral ook die zich gewoon totaal onafhankelijk buiten de bestaande grote machtsstructuren willen organiseren en zich op vrijwillige, individuele of beperkt collectieve basis richten en organiseren…zo van ‘hangt er allemaal aan Staat en partijen’, we vinden zelf wel onze eigen uitweg.  Hun tegenstanders noemen hen ‘anarchisten’, soms hebben ze een nihilistische visie op het leven, ‘niets heeft zin’ en willen ze in hun wereld van totale vrijheid niet hun deel van het werk doen; maar er zijn er anderen die helemaal het tegendeel bewijzen en enorm positieve dingen doen en zich ver van nodeloos geweld houden.  De klassieke groene partijen van nu zijn zo begonnen, maar soms lijkt het wel of ze zich ook aan dit soort supergeldmaatschappij hebben aangepast en profiteren ze van dezelfde vetbetaalde lonen als de meerderheid van onze parlementen en raken ze verstrikt in heel de nodeloos ingewikkelde juridische en sociale en fiscale wetgeving van deze overwegend rijke contreien.  Bovendien laten ze zich vangen door landen als de US en bepaalde Europese en Arabische landen om af en toe eens ergens mee te gaan bombarderen, wat nog voor meer ellende zorgt.  Wat ze doen kan gemeentelijk nuttig zijn en in de huidige toestand van algemeen bewustzijn stap voor stap weer sociale  vooruitgang boeken (wat men van de bourgeois democratie ook verwachtte vóór de twee grote wereldoorlogen die niet via de burgerlijke democratie vermeden werden)…maar biedt geen globale oplossing voor de wereldproblemen en voor de mens die gewoon een leven wil waar hij niet afgejaagd wordt, maar terug naar meer natuur en eenvoud wil.

Si De toekomst. Een voorbeeld.  De media, nu nog in handen van mensen die veel geld willen verdienen met informatie.  Filosofisch, van uit het standpunt van de werkende mens even onethisch als geld willen verdienen met gezondheid, telecom, elektriciteit, water, onderwijs, cultuur, grondstoffen en noem maar op.  Elke gemeente in de wereld maakt deel uit van één wereldwijd verbonden medianet.  Alle mensen die daar in een gemeente willen aan meewerken sturen bepaalde niet tot de regio beperkte onderwerpen door naar een centraal mediapunt dat voor de verdere verspreiding zorgt.  Tegenover de twintigste eeuw en de eerste decennia van de volgende eeuw, is het  verschil met hoe mensen de samenleving van nu besturen enorm.   Eenieder die dat wil is aan één of meerdere projecten van het samenlevingsbestuur verbonden.  Ieder project heeft zijn deelsectoren.  Voor een job kan je terecht bij : Huisvestiging, Energie, Telecom, Voedsel, Onderwijs, Leefmilieu, Cultuur, Gezondheidszorg, Grondstoffen, Goederenproductie, Goederendistributie, Geld, Ontspanning, Veiligheid, Transport  en Media.  (H.E.T.V.O.L.K-gggggOVTM).  ‘Het Volks GOVernemenTm’ maakte er men in Vlaanderen van.   Het ‘overnemen’ van de klassieke macht.  Zal hieronder later eens vertellen hoe dat ik dat aankomen zag, die omwenteling. 

Elk project heeft trouwens zijn eigen opvolging binnen het project Media.  Het project ‘Samenlevingsbeheer’ coördineert de 17 projecten al sinds de internationale omwentelingen rond 2024 die een einde maakten aan alle heersende vormen van onderdrukking en barbarij en andere absurditeiten; koersveranderingen die de mensheid de kans gaven meer menswaardige levens te leiden.  Bijna was de aarde ten prooi gevallen aan de hebzucht van een kleine groep miljardairs en hun politieke en militaire bondgenoten die de wereld weer aan hun oorlogszucht wilden overleveren.

Ons huidig besturingssysteem maakt het voor ieder mogelijk de job van je keuze uit te oefenen.  Wij hoeven niet steeds meer economische groei te hebben opdat het economische systeem zou overleven, wij produceren geen miljoenen vervuilende auto’s meer bijvoorbeeld, de meeste straten zijn net als de intercontinentale snelwegen via een magnetisch aangedreven systeem van openbaar vervoer verbonden.  Een onkreukbaar computerprogramma berekent per project hoeveel banen aangevraagd zijn en alleen op basis daarvan wordt de prijs van de abonnementen op veertien van de zeventien projecten berekend.   Grondstoffen zoals water, gas,…en voedselgrondstoffen zijn gemeenschappelijk bezit kunnen worden bijvoorbeeld onder meer omdat de boeren een goed door het systeem gegarandeerd inkomen krijgen.  Zo zijn er wereldwijd weer vele mijloenen boeren bijgekomen in een wereld waarvan de landbouw en veeteelt bijna aan schaalvergroting ten onder aan ’t gaan was.  Privé grondstoffen eigenaars zijn nu al of niet medewerkers in één van de vele sectoren van het project Grondstoffen.  Het belangrijkste evaluatiecriterium is in de eerste plaats niet hoeveel je presteert, maar hoe goed je je in je job voelt.                        

Qua goederenproductie en distributie van goederen bestaat er geen abonnementensysteem en de ondernemers en grootwarenhuizen zijn aan een strikt rechtvaardig wereldwijd taxatiesysteem gebonden.  Gewone zelfstandige kleine winkeliers zijn ook in aantal toegenomen en krijgen vanwege hun sociale functie ook een loon.  Producenten zijn verplicht van per product één kapitaalgroep te vormen en hebben dus geen concurrentie meer.  Fabriekssluitingen zijn dan ook een anachronisme geworden, niet meer van de tijd. 

Internationaal verbonden computersystemen berekenen de vraag en de prijs houdt rekening met het loon van de loontrekkenden.  De echte loonarbeid in zijn oorspronkelijke betekenis zelf hebben we dus in de sectoren productie en distributie van goederen niet kunnen afschaffen.  Het proces om de grote multinationals en de in gemeenschapsbezit gebrachte bankwereld tot reorganisatie per aard van product te dwingen, leidde immers tot teveel risico op uitgelokte sociale gewelddadigheden van uit de conservatiefste hoeken van het oude systeem.  De afschaffing van het oude speculatiesysteem via de beurzen en financiële beleggingen hebben ze wel moeten slikken !  De begrippen ‘loonarbeid’ en ‘handel’ hebben dus wel een hele andere betekenis gekregen.  De loonarbeid en het geld dus aanschaffen, daar zijn we nog niet aan toe.  In het onderwijs leggen we al wel de nadruk op het feit dat het afschaffen van de loonarbeid alleen kan indien de overgrote meerderheid van de bevolking al van kindsbeen beseft dat overmatig consumeren zelfs een ecologisch ingesteld productiesysteem kan vernietigen en dat producten zonder de basis van het fenomeen ‘geld’ eerlijk verdelen, niet zo makkelijk is, je zou dit wel digitaal kunnen regelen via een computersysteem dat digitaal bijhoudt wat een individu of een wooneenheid zich al heeft aangeschaft, maar zoiets is meer menselijk en waardevol indien het uit het gevoel en de houding zelf van de inwoners voortkomt.   Om kort te gaan, geld gebruiken we hier alleen nog voor onze aankoop van goederen, voor al de rest hebben we een abonnement, zelfs voor de door de overheid betaalde sociale huren voor diegenen die geen huiseigenaar zijn.   De overheid maakt zelf het geld aan, het bestaat alleen nog in digitale vorm en daarom heeft de overheid ook geen tekorten meer. 

Militaire productie bestaat gewoon niet meer, alleen de politie heeft wapens.  Zo is de omwenteling in de jaren voor 2024 eigenlijk begonnen, de mensen hadden wereldwijd de buik vol van diegenen die hen in naam van de grote bourgeoisie van de wereld regeerden.  Steeds meer groepen klaagden de miljarden verslindende oorlogsindustrie en de parasitaire praktijken van de miljoenen verdienende groepen en individuen aan.  Temeer omdat ze bijna overal het hele staatsapparaat en niet alleen de wereld van de multinationals  in hun macht hadden en de wereld met zijn enorme productiemogelijkheden al decennia in oorlog en armoedetoestanden hielden.  Meer en meer collectief geld ging naar de zakken van de bankwereld die alle taken van de overheid wou overnemen, pensioen, ziekteregelingen en zo meer.  De privatisering van instellingen voor oude van dagen werd onder privébewind een financiële ramp voor de gepensioneerden.  Meer en meer deed men voor taken in de gezondheid -en verzorgingssector, zelfs voor de veiligheidsdiensten en zovele andere diensten meer een beroep op onderbetaalde ‘vrijwilligers’.  Het uitgespaarde geld vonden de regeerders en industriëlen handig om aan militaire wapens en andere onzin te besteden.  Recht op werk was toen een lachertje.  Iedereen werd op de één of andere manier tegen mekaar opgezet om toch maar de verdeling tussen mensen in stand te houden.   Na de bankencrisis in 2008 raakte de imperialistische belangen van de meest tot de tanden bewapende regimes steeds meer met mekaar in de clinch via oorlogen in andere landen. Bezuinigingen en allerlei absurde oplossingen van schijnproblemen konden de ware aard van de toestand van de oude vormen van democratisch bestuur niet meer redden.  Armoede, oorlog en de drang naar meer welvaart joegen miljoenen mensen richting US en Europa vooral.  Deze situatie was de conservatieve burgerij niet onwelgevallig, daar ze voor een verrechtsing van de verkiezingsresultaten zorgde.  Ook oorlogsstoker nummer één, de United States onderhandelde van oudsher liever met rechtse regimes, niet met naar het socialisme neigende zeg maar.  En links ?  Links beperkte zich tot defensieve voorstellen binnen het systeem van het grote uiterst kapitalistische denken.  Veronachtzaamde de subjectieve redenen die de moderne mens van het zich rebbeleren afhielden en bood niet echt een filosofisch antwoord aan diegenen die niet voor links kozen om bijvoorbeeld het feit dat dit tegen hun godsdienstige wereldbeschouwing inging of omdat ze dachten dat geen enkel ander systeem dan het systeem van de speculatie met het grote geld en het kapitalisme hen op het welvaartsniveau van na de tweede wereldoorlog kon brengen.
Allerlei groepen waren wel met tal van deeloplossingen bezig, maar niemand bood een globaal alternatief aan.  Van betogingen waren de machthebbers niet bang genoeg.  Het was wachten op meer en meer mensen die, gewapend met een groot sociaal geweten zich echt wilden engageren om een organisatie te vormen die via de moderne middelen het gemiddeld sociaal bewustzijn van de massa’s omhoogtrekken kon.  Meer en meer mensen zagen in dat die gruwelen der oorlog stokers en die bezuinigingen op en afbraak van al wat sociaal al bereikt was een halt moest toe geroepen worden.  Ze organiseerden zich in plaatselijke groepen die een wereldreferendum rond de voornaamste wereldproblemen eisten… zoals ik dit reeds in mijn blogwerk eind 20ste begin 21ste eeuw aan hen voorstelde.


A 108 YEARS !

It seems I became the oldest person in the world last week, 1 of may 2064.  What a celebration.  No, not like before with a lot of camera teams from all around the globe which would have blocked the mountain road to my Swedish chalet; no, the world is far more organised these days.  Each commune, each city is a member of a worldwide media network.  All people wanting to collaborate with it send the issues not purely related to the local community to a central media location in Stockholm that arranges the further distribution.  Compared with the 20st century and the first decennia of the following century the difference in how people run society is enormous. 

Everyone is connected with one or more projects of the global management system of society.  Every project has it’s sectors.  For a job you can go to Housing, Energy, Food, Telecom, Education, Resources, Environment, Culture, Health, Goods, Distribution, Transport, Safety, Entertainment, Media and Money, Management System.  HEFTERECHGDTSEMMM, kind of a Welsh word to mention them all at once.  It was some kind of story, taking over the power from the old system.  I’ll tell you all about it later. Each project has it’ s own following up within the project Media.

The project Global Management System coordinates the 17 projects since the international revolutions around 1924 that put an end to all existing forms of oppression, barbarism and lot’s of absurd anachronistic situations.  Changes were implemented that offered humanity real opportunities to lead more human lives.  The greediness of billionaires  and their political and military staff were on the brink of starting a series of nuclear wars. 

Our current management system makes it possible for everyone to do the job you prefer.  We don’t need ever growing economies any more to survive financially.  Most of our streets and our intercontinental high ways are connected by a magnetic system of public transport.  A computer program calculates the demand of jobs for each project and on the basis of these figures the subscriptions of 14 from the 17 projects are calculated and taken of everyone’s account ones a month.  So no pay in fact for taking the bus.  Resources like water, gas, …even food became common property, farmers get a decent wage so they aren’t slaves of bancs any more and even little farmers can restart their production.  In fact the scale and the way food was produced under the old system led to a loss of quality and unhealthy situations for both man and animals.  Private owners of resources are given a wage to work in one of the sectors of the project Resources or they can chose other projects to work in.  The main criterium of evaluation is not in the first place how much you produce, but how good you feel in your job.

In the projects Production of Goods and Distribution there isn’t a subscription system and the private or cooperative owners of enterprises or shops are bound to follow a worldwide social taxation system where nobody can sheet.  Little shop owners have grown in numbers as well and receive a wage for their social function.  Really big producers of goods are obliged to form one group for each kind of product, so there is no more competition.  Closures of factories are a thing of the past , except if there is no more demand for something.

International, interconnected computer systems calculate the demand an d the price takes into account the wages of people.  We could not do away with the system of wages in the areas of production and distribution of goods.  There was to much of a risk that the wealthier classes would turn against the process of restructuration and eventually would pay mercenaries to start social discontent campaigns. We did manage dough to abandon the speculation system and abolish the stock markets but wages and trade and money still exist, be it in an other form.  In our education system we stretch a lot of importance to explain that to much consumption can destroy an even ecological production system and the need to move to a system were calculation of prices is no longer needed because people don’t take to much of the products.  We know that we can arrange this in a telematic way in which the consumption of each individual or house is followed up, but it’ s the attitude of people themselves that is important.   To put it briefly, we only use (digital) money to buy goods and for the rest we have subscriptions on every service.  Even if we don’t own a house, our rent is taken care of by the management system who pays the house owners a modest rent.  That’s why a lot of houses are being sold, so they get cheaper.  The Global Management System provides enough digital money, so that’s why there aren’t budget cuts any more.

Military production has ceased to exist, only the police has weapons.  This issue started the revolution in 1924.  People were fed up with the once who governed the world for the sakes of the big bourgeoisie.  More and more groups challenged the military industry  and the little group of billionaires who in fact owned the two third of the planet.  More and more they hated the fact that they had total control over the State apparatus and that they kept the world in poverty and war, while polluting more and more and putting a price on every service and activity possible.  The money inn those days more and more went to  the banks that wanted to take over social security, pensions, homes and so on.  Unemployed people were forced to work for very poor wages or for free, even by the new populist right wing parties claiming to replace the old classical parties.  They just wanted to save the old imperialistic way of thinking by putting the emphasis of political reflection on nationalism, racism…you name it. 

The right to work thus became a joke.  Everyone had different statutes, so ‘divide and rule’ indeed ruled.  After the first big bank crisis in 2008, especially the most important imperialistic unities in war mongering prepared war after war with lots of unseen destruction and millions of displaced people as a consequence.  Masks fell, budgetary cuts, restrictions and all kind of absurd measures couldn’t save the old democracy any more.  Poverty and war and the need to get as wealthy as in Western countries led millions to flew their countries of origin.  The bourgeoisie was even pleased about this development, they could use cheap labour and a division between people, leading to a strengthening of their right wing parties.  War mongering layers of industry and goverment in the Western and Arab world preferred negotiating with right wing politicians to extend their greed more and more.

And what about the left ? The left restricted itself to defensive tactics within the almost purely old capitalist system.  They did not take into account the how’s and why’s of all kind of subjective characteristics of people, of things that held them of from revolting.  Religious people thinking that the left was for State Capitalism or ‘atheistic’. The left did not have clear philosophical and political answers on these themes and no really alternative to propagate as managing society in a different way was concerned.  Parts of the population still taught capitalism was to rule for ever…and they enjoyed the benefits of it, not seeing the dangers and the sand the ‘building’ was build on.

A lot of groups were occupied with only partly solutions, nobody offered a global alternative.  People in power were not afraid of manifestations.  Wars could have been prevented by class action, but that did not emerge.  The number of people with a social conscience and enough consciousness had to grow and grew …so that in the end they wanted to look for ways to stop wars and poverty and social security being attacked. In the end they organised in local and later international groups that wanted an international binding world referendum about the most urgent problems facing humanity.



Facebook Fotofilosofie   https://deblogfilosoof.blogspot.be

I could convince some of them to join their force in an organisation called CONSCIENCE. The English short word for ‘Collective Organisation for New Simultaneous Cooperative International program & project Elections, Necessary to Create more Equality’.  Not bad for a Dutch Belgian hee !

We wanted to get more and more people using their free time to involve in all those social and political matters…and free time they more and more had, being thrown out of their jobs by automatization and so on.  They abandoned their habits of before, to much gaming, not enough reading good books and they didn’t like their living conditions any more.  As their numbers grew the political establishment started giving in to their demands mainly because the really leftist parties started taking bits of their programs too.  More and more people, even the not politically evolved as well started believing in a kind of democracy where first the global program was chosen and then in a second round the conductors, directly on the project lists. 

Once this idea grew still more popular the bourgeois parties tried to save the old system by forming government of national unity, promising that those would hold referenda themselves to deal with the demands of the revolutionaries.  But it was to late.  The idea of creating another system of elections had become to popular.  If people could choose the winner of the Euro song contest why wouldn’t they have their say on war and social issues ?  The referendum of CONSCIENCE had such a success that in the end it lead to an international conference of disarmament and the reconversion of the military industry.  The workers in those industries started making plans to make goods the people in poor countries really needed.  The leftist parties took the ideas to establish a new way in managing society over and won more worldwide elections with them from 1924 onwards, even before the new system was implemented officially. That’s how the fundaments for our today’s world in 2064 were made.


 

š Gids voor conservatieve beleidsmakers :


š Zeg dat iedereen gelijk voor de wet is, handel anders.
š Geef sommige arbeiders brugpensioen, andere niet.
š Betaal uitkeringen, pensioenen naargelang diploma...enz
š Zorg dat inwoners van één land niet voor iedereen kunnen stemmen naargelang de taal die ze spreken.
š Maak heel veel politieke zuilen in de dienstverlening die mutualiteiten, scholen...aanbieden.
š Zend alleen info uit van partijen die willen verdelen.
š Subsidieer allerlei kerken die mensen van echt geloven en zich engageren weghouden.
š Organiseer verkiezingen op basis van partijen die het verdeel -en heers principe genegen zijn.
š Hef taxen op een heel elitaire manier.
š Zorg er voor dat werknemers onoverzichtelijke statuten hebben en ontwerp nog meer labyrinth-toestanden in de sociale wetgeving...vooral vereenvoudig en internationaliseer niet.
š Toon voortdurend negatieve beelden en geef weinig inhoud over de toestanden in het verpauperde deel van de wereld en vooral...leg geen verbanden.
š Steun malafide praktijken in bankwereld en leg de speculatie niet aan banden...zodat het ongenoegen en de afkeer van politiek nog meer stijgt.
š Haal net voldoende immigranten in het eigen land om de woning -en arbeidsmarkt kunnen blijven te manipuleren en het ongenoegen onder mensen aan te wakkeren in plaats van internationale afspraken omtrent een globale aanpak van menselijke samenlevingsproblemen te maken.
š Beschuldig mensen die ingrijpende, geweldloze veranderingen willen voortdurend van extreem, utopisch gedrag.
š Vertaal 'democratie' voortdurend als het recht van de economisch sterkste om iedereen zomaar een job te kunnen ontzeggen.
š Laat vooral niet blijken dat je als overheid de macht hebt om waar nodig dwingende maatregelen op te leggen daar waar men bijvoorbeeld miljardenwinsten maakt en afdankt.
š Laat uitschijnen dat de gemeenschap elke menselijke activiteit aan het absurde superwinststreven van gigantische kapitaalgroepen moet uitbesteden omdat de overheid geen goed bestuurder zou kunnen zijn.
š Geef geen inspraak aan de bevolking, zeker niet via de moderne telematica.
š Qua interne partijwerking, omring U met getrouwen die van hun carrière van de toplaag van de partij afhankelijk zijn.
š Waak er over dat de moderne mens niet doorkrijgt dat de telematica een ander samenlevingsbeheer via het zich uitspreken over een globaal programma van wereldwijd welzijn zou kunnen mogelijk maken.( http://bloggen.be/conscience2008
š Zorg voor een aanzienlijk aantal armen die niet kunnen reizen of maandelijks amper toekomen.
š Breng manifestaties van rechtse minderheden voortdurend in beeld om de indruk te wekken dat ze een overgrote meerderheid van de publieke opinie vertegenwoordigen.
š Hou de grote mediagroepen de hand boven het hoofd en laat ze hun journalisten manipuleren en verslag laten doen zonder dat dat ook engagement in het belang van het algemeen welzijn betekent. Maak vooral geen publiciteit voor die andere journalisten, zwijg ze dood als je ze niet voor je kar kan spannen.
š Maak veel mist en schep voortdurend nieuwe verdelingen tussen mensen mét en zonder hoofddoek.
š Breng uitvoerig verslagen over massa's die hun leven willen geven om de ene potentaat voor een andere om te wisselen.
š Probeer vooruitstrevende regimes, maar economische concurrenten zoveel mogelijk in een negatief daglicht te plaatsen.
š Laat het uitschijnen dat bepaalde andere landen een voortdurende militaire bedreiging zijn, ondermeer als alibi om de wapenindustrie vet te mesten.
š Schep situaties waarbij veiligheidsproblemen kunnen worden overdreven.
š Laat toe dat dieren in situaties moeten leven waarbij ziekten wel moeten uitbreken en maak daar dan de pharmaindustrie rijk mee en trek nog meer angst over de mensen.
š Sta niet toe dat boeren weer echt boer kunnen zijn, omdat dat niet binnen de logica van de monoplies past.
š Maak kunstmatige loonverschillen tussen man en vrouw.
š Controleer wat wél en niet mag worden onderwezen.
š Zorg voor een entertainmentsindustrie die de mensen weghoudt van hun sociale zijn.
š Steun eerst terroristische groeperingen en gebruik ze als ze hun eigen agenda willen opdringen als afleidingsmaneuver om iedereen in het gelid te houden.
š Maak vooral niet duidelijk dat een degelijk inkomen voor iedereen het belangrijkste politieke streven zou moeten zijn, een politiek die veel verdeling voorkomen kan.
š Maak van etische kwesties geen individuele zaak, maar voer propaganda om kampen in stand te houden. (+ en passant probeer je maar zoveel mogelijk geld aan embryos te verdienen...bah)
š Stel genetisch gemanipuleerde gewassen als noodzaak voor.
š Laat het geld van de verzekeraars de wet maar schrijven.
š Sta toe dat mensen zich blauw betalen aan leningen en dat banken dicteren hoeveel er op de staatschuld aan rente moet worden betaald.
š Laat uitschijnen dat hebben veel belangrijker is dan zijn.
š Moraal van dit verhaal : erger je niet aan wat klassegenoten als voordeel verworven hebben...alles kadert binnen het systeem van iedereen op zijn plaats te houden.
š  TEGEN        WERKLOOSHEI D     OORLOG       UITBUITING         
š          &   
š LESSEN  UIT DE  GESCHIEDENIS   LESSONS  FROM  HISTORY
š ---------------------------------------------------------------------------------------------
š Why don't we put forward our own program first ?
š Why don't we defend our own alternative in the enterprises we work ?
š Why don't we invite the jobless to join our reunions ?
š Why don't we develop our  new strategy to put our demands in power ?
š Wereldgenoten,
š Mijn werk bestaat uit vijf delen en behelst iedere vorm van literatuur, zoals het deel 'filosofisch verzet' voornamelijk columns tussen 2006 en 2010 geschreven voor de dagelijkse hoofdpagina van Skynetblogs. Er zitten ook een aantal essays tussen over wat er met onze democratie internationaal aan de hand is tussen , en vooruitkijkend enkele denkoefeningen rond het democratisch gebruik van de telematica naar de toekomst toe.  Dat deel dus, Filosofisch Verzet, 370 A4 pagina’s, is ook een getuigenis van hoe de grote media de dagdagelijkse gebeurtenissen internationaal heeft gemanipuleerd en een ervaringsverslag van mijn jaren werking in de Telecomsector, tegen de privatiseringsrage destijds. Nog altijd zijn dezelfde mechanismen om bewustwording tegen te gaan werkzaam. Nog steeds heeft de meerderheid van de bevolking niks te zeggen over deelname aan oorlogen, militaire reconversie, eenvormige, eenvoudige en internationale sociale statuten en gestandaardiseerde eenvoudige taxatiesystemen.
š -Activisme volstaat niet, een aan de tijd aangepast globaal alternatief, de eigen innerlijke communicatie op punt zetten, ook met politiek bezig zijn inderdaad, dan is er ruimte voor een spirituele visie en een filosofisch alternatief http://philosophicalresistance4.skynetblogs.be
š Vergadering Filosofisch Verzet rond                                                                         ‘Het Hageland wil niet meer voor oorlog betalen’
š Wereldgenoot
š FILOSOFISCH VERZET/VOEDSEL VOOR DE GEEST, bijna alles voor mensen met interesse in filosofie, geschiedenis, politieke actualiteit & analyse & cultuur & linken daarnaar met 500 eigen artikels en honderden linken, foto's, film...,kunsten en reisverslagen, tips, annonces, sociale strijd, actuele toestanden in de wereld, vanuit een filosofische hoek.  Filosofisch Verzet is een speurtocht via artikels, proza, poëzie, essays, pamfletten, citaat boeken-en filmtips, voornamelijk over hoe een planeet één natie  kan worden. Over hoe filosoferen ook persoonlijke zingeving wordt. Over hoe graag leven mogelijk wordt. 
š WERELDGENOOT, werkloos ?Tijd om je af te vragen waarom? Teveel werk? Altijd meer op minder tijd presteren? Je wordt tot een helse concurrentie met andere collega's, boeren of andere kleine ondernemers verplicht? Je hebt vragen naar het waarom van armoede en oorlogsverspillingen, terreur? Je vindt het maar niks dat de oorlogsmachine via 1man,1president,1premierin gang kan gestoken worden, tegen zijn congres of partij in? Je denkt, leven en werken in zo een wereld, dat kan toch niet de bedoeling zijn ?Je ziet de zin van het werk dat je doet niet meer zitten...en je vindt zo dadelijk maar niets anders.Je vindt geen partij of vakbond die een allesomvattende uitleg heeft, een globale aanpak voor de wereldproblemen voorstelt? Of de tegenkrachten die je ontmoet lijken versnipperd ? Je ondervindt dat sommige media of het onderwijs je het hoe en waarom van de geschiedenis en het hedendaagse niet genoeg duiden kunnen? Ook je sociale omstandigheden zijn niet gebaat met al die omstandigheden? Je bent een aantal uitzendingen, kranten of ongezonde leefgewoonten moe en je wil daar om te beginnen bij je eigen iets aan doen? Je beseft dat een mens niet alleen gemaakt is om te werken en je wil opkomen voor jezelf en anderen? Omdat ook bij andere mensen, andere gezinnen, werkeenheden,  landen...dezelfde vragen zich nog schrijnender en dringender lijken te stellen. Jij hebt geen drug meer nodig, je weet uit eigen en gedeelde ervaring heel goed dat op ijdelheid en zelfmedelijden gebaseerde consumptiedrang, je kritische zin en je innerlijke verdiepin  in de weg staan.   Kortom je bent je bewust van een aantal zaken die je bewustwording vernauwen.Je realiseert je dat je medestanders nodig hebt om al dat inzicht in vernieuwende groei en daden om te zetten. Een bewuste keuze dringt zich op voor meer en meer mensen.  Je wil je best inzetten voor een betere wereld zonder armoede, oorlog, werkloosheid en allerhande vervuiling als die wereld er dan maar niet uitziet als nu:  afgejakker op het werk, te weinig interesse voor de rest van de wereld, te weinig tijd voor lezen, studeren.
š .  Het leven niet meer als zingevend kunnen ervaren. Dom amusement, sensatie voor alles. Steeds meer mensen willen diepgang en inhoud vinden. Shows over hoe men mensen elimineert, zodat het  individu dat overblijft met de poen of lotto gaat lopen. Bestudering van de psychologie om er geld mee te verdienen en ieder op zijn plaatsje te houden. HOERA? HOERA? Wat amuseren we ons rot binnen het kader van het geldimperialisme en de casinoëconomie.  Valse spanningen opbouwen om ons van onze anderskleurige of klassegenoten of andersgelovigen af te scheiden. Nog meer reclame in onze hoofden jagen om ons nog meer doen te kopen...dat proces mag niet stilvallen of het geldsysteem valt op zijn gat. Je inzetten voor een wereld waar dan geen gekken om een oorlog om afzetmarkten vragen omdat een oorlog weer voor werk ZOU zorgen. Een wereld waar men niet met halve waarheden goochelt, het beschermen van machtsposities indachtig. Men misbruikt het rijke filosofische erfgoed achter woorden zoals religie, geloof, god socialisme enz...voor de doeleinden van de zotste speculaties. 't Kan niet de bedoeling zijn dat dat allemaal zo blijft. Alles evolueert. Misschien maken we het nog wel mee: Een modern systeem voor toekomstige verkiezingen via het internet, een soort internetreferendum om eerst een globaal programma goed te keuren en daarna op projectlijsten de vertegenwoordigers ervan aan te duiden(een blauwdruk hiervoor, zie : http://bloggen.be/conscience2008  (verkiezingsblog) http://philosophicalresistance4.skynetblogs.be/archive/2016/10/19/lesson-from-history-lecons-de-l-histoire-and-alternatives-8660775.html        (blauwdruk)                                                                                           
š Je roerde alles tot diep in de kern, schreef het gebald neer, de noodzaak aan geconcentreerde vertaling, raak je niet kwijt. Hoe hoger je bewustzijn van andere mogelijkheden, hoe meer geduld om alternatieven leefbaar te houden, te organiseren. Ideeën laten groeien vereist naast het spontane, discipline en inzet, gekruid met passie en zelfkritiek, anderen met bewustzijn wapenen, streefdoelen vooropzetten. Het nieuwe dat doorbreekt geeft voldoening, 't einde ervan vaak door de ouderen niet meer meegemaakt. Het totale bewustzijn van overkoepelende kennis, blijft vrijblijvend indien er geen daden op woorden volgen. De synthese van iedere ontgoocheling werpt zijn onverwachte vruchten af en de rijpheid komt met de bereidheid om nieuwe vragen te stellen. Momenten dat je denkt genoeg gegeven te hebben, zijn de voorlopers van nieuwe initiatieven...zelfs al botst onoordeelkundigheid  voor een langere periode tegen je op. Je geeft het niet op als andermans passiviteit, onbegrip, verveling ,negatieve emoties...blijven steken in geestelijke tering. Daar waar het individualistisch snobisme de eenheidsstructuur  van het algemeen belang vergift, daar is welvaar niet ok

 --“Questions for workers  Waarom worden we nog altijd door de wereld van de geldspeculatie geregeerd ? W werken er zo velen te hard en mogen anderen niet aan de slag ?  W is  recht op werk geen recht ?  W kunnen we niet makkelijk een nieuwe job vinden, er is toch werk genoeg, zoveel te doen, zoveel onnuttige bureaucratie en productie in stand gehouden ! W zijn grote economische sectoren zoals telecom en vervoer en energie en de bankwereld en zo meer niet collectieve eigendom ?  W geen productie gebaseerd op de primaire behoeften om te beginnen. W te weinig ecologisch verantwoorde productie ?  W hebben sommigen onder ons de ideologie van de discipline door de zweep van de loonarbeid nodig ?  W moeten wij, niet de 1% schrik hebben van één administratief , niet speculatief te gebruiken wereldmunt ?  W is armoede een officiële vorm van slavernij ? W controleren zo weinigen zoveel weelde ?  W bevelen enkele politiekers en militairen hele legers ?  W zijn godsdiensten niet zo spiritueel als onze eigen te ontdekken innerlijke energie ?  Waarom noemt imperialisme oorlogen ‘humane hulp’, ‘vrije wereld’ en ‘democratie’ brengen ? W kunnen criminelen delen van de economie controleren ? W volgen vakbondsleidingen de spelregels van het grote geld ? W begrijpen we te weinig dat ‘vreemdelingen’ ook werkzoekenden kunnen zijn ?  W worden er nog steeds massaal wapens gemaakt om onze klassegenoten te doden ?  W bestaan er nog altijd koningen en koninginnen ?  W de technologie en technocracie niet gebruike om een mooier wereld te maken ? W betalen we taxen om mijnen te leggen en te ontmijnen ? W sluiten bedrijven en diensten wanneer de vraag  er naar op wereldgebied toch nog groot is ?  W worden er boeren betaald om niet te produceren terwijl er zoveel honger is ?  Waar om worden boeren verplicht tot het kopen van niet hun zaden ?  W is er zoveel tekort aan woningen .  W eten onze honden en katten meer dan sommigen verdienen ?  W overleeft Hun systeem door crisis en oorlogen en uitbuiting en speculatie…en hoe lang nog ?  W blijven we colaboreren via de klassieke stembus terwijl het moderne fascisme zo sterk is ?  W berichten de grote media in Hun voordeel ?  W is het klassiek model van verkiezingen het recht om JA te zeggen tegen het oude systeem ?  W leggen we geen eigen programma te rstmming voor ?  W verdedigen we onze alternatieven niet in de bedrijven waar we werken en bundelen we alle deeleisen in de plaats van te staken, kunnen we misschien trager gaan werken en minder gaan kopen, de regeringstelefoons gaan roodgloeiend rood komen te staan.  W de joblozen niet top de vergaderingen van de werkenden uitnodigen?  W geen nieuwe strategie ontwikkelen om aan rechtvaardigheid te kunnen doen   http://bloggen.be/conscience2008 (verkiezingsblog)
nadelen van de bourgeois democratie
Socrates, niet de voetballer; maar de filosoof die een vijftal eeuwen voor de filosoof van het jaar nul leefde; werd door een jury met 580 tegen 520 stemmen in Athene veroordeeld.  Voor diegenen die het nog niet weten, deze man maakte een levenswerk van in Athene rond te wandelen en aan zijn bewoners vragen te stellen rond de brede zin van het bestaan.  “Was het wel moedig om als krijgsheer op verovering te trekken” bijvoorbeeld, of “wat is moed” ?  De in Griekenland uitgevonden democratie waar wij onze burgerlijke democratie aan danken; burgerlijk genoemd omdat ze nadat vooral in Europa de adel als leidende klasse meer en meer door de klasse van de burgers met heel veel geld vervangen werd (de burgerij), regeerde uiteindelijk meer en meer volgens het principe dat de meerderheid in het parlement het voor het zeggen had, ook nadat de laatsten in de geschiedenis, de proleten, zich via hun organisaties ook zitjes in dat parlement hadden verworven.  Een goede zaak, ware het niet dat er door het feit dat de vertegenwoordigers van de werkende klassen nu ook welstellende burgers werden voortaan ook compromissen werden gesloten, waar je geen compromissen over sluit.  Zo zagen we in 1914 in Duitsland dat slechts 14 mensen uit de Sociaaldemocratische partij op een totaal van 96 tegen de nodige oorlogskredieten stemde om een aanvalsoorlog die al veel langer dan na de moord op een adellijke heer in Joegoslavië gepland was.  Ook toen in de jaren voor de tweede wereldoorlog het fascisme in Duitsland via het burgerlijk democratisch systeem aan de macht kwam omdat linkse en centrumlinkse socialisten (KPD en SPD) zich vóór de tweede wereldoorlog wegens vooral  het verraad van de SPD niet voldoende als één front tegen het fascisme afzetten; werden vooral  de onderste klassen in de samenleving als beesten opgejaagd en afgeslacht. 

Ondertussen zijn we in een wereld beland waar men onder druk van dreigende revoluties van uit de onderste lagen van de bevolking toegevingen werden gedaan om hun welvaartsniveau op te tillen, er kwam sociale zekerheid en zo meer.  Wat niet wegnam dat het imperialisme, het wereldwijde systeem van onderlinge concurrentie tussen de grote multinationals ondertussen er via de burgerlijke democratie en zijn Staten voor zorgde dat vooral de armste in de wereld bleven uitgebuit worden en dat men op meer en meer geraffineerde manieren in de politiek van andere Staten tussen kwam, al of niet via het eeuwige oorlog voeren en nooit geziene, door de belastingbetaler betaalde oorlogsproductie.  Het grootkapitaal had het voor het zeggen, de vakbonden reageerden wel, maar in feite hielden ze het systeem van de geldspeculatie mede in stand door voor stijgende koopkracht te zorgen.   Sinds ongeveer 2008 werden we er aan herinnerd dat heel de euforie rond het  leven in welstand voor bijna alle delen van de bevolking van de ene op de andere maand via een wereldwijde  instorting van het banksysteem wel eens chaotische gevolgen zou kunnen hebben. Maar dat zou ondertussen anno 2018 nu al reeds opgelost zijn.  Door geldcreatie, overheidstussenkomst dus…iets waar wat ‘neoliberalisme’ genoemd wordt, zo’n hekel aan zou hebben.  Door besparingen in alle sociale sectoren ook probeert men het speculatieve systeem van het grootkapitaal te redden.  Terwijl net dat systeem niet alleen een bedreiging is voor de honderdduizenden kleine en middelgrote bedrijven; maar tevens voor iedereen vooral die van een vervangingsinkomen of een loon moet leven.  Socrates zou in zo’n situatie de vraag stellen :  “wat is geld” ? Het antwoord van speculatief ingestelde mensen zou zijn : waarde om meerwaarde mee te scheppen, niet meer alleen op basis van productie maar ook fictief via louche financiële constructies die op termijn altijd voor financiële bubbels zorgen.  Marx trachtte dat te begrijpen, zijn boeken verkochten eerst terug na 2008, al had ook hij, die de objectieve kanten van de economie en de politiek begreep, niet alles van subjectiever aard dan economie en geschiedenis begrepen.   Socrates zou ons niet uitleggen wat geld was, maar eerder proberen er via vraagstelling achter te komen of geld uiteindelijk niet alleen papier, metaal en digitale eenheden is en ons vragen of het geen tijd wordt dat we als volgende fase in onze sociale evolutie niet best louter administratief zouden beginnen gebruiken.  Net zoals we objectief gezien zouden kunnen overstappen naar een wereldwijd systeem zonder loonarbeid of realistischer gezien, naar een systeem met een degelijk vervangingsinkomen voor iedereen die in deze meer en meer geautomatiseerde wereld geen arbeid meer heeft en zich wel op de één of andere manier sociaal nuttig zal maken.   We kunnen deze overstappen nog niet aan ook omdat we gevangen zitten in een over complexe sociale bureaucratie, zowel wat sociale instanties als taxatiesystemen als het burgerlijke democratische systeem betreft.   We kunnen daaraan prutsen en sleutelen zoveel we willen, in de praktijk, met een toenemende verrechtsing van de samenleving, een gevolg van een reeks asociale maatregelen, verarming en oorlogen en vluchtelingenstromingen…heeft de gewone man minder en minder greep op die evoluties, al zien we hier en daar weer sociaal verzet dat binnen en buiten parlementen sterker wordt.  Toch, én dit is heel belangrijk, veelal worden er zodanige coalities gesloten dat de stem van meerderheid van de bevolking niet door een verkozen parlementaire meerderheid of een regering vertolking vindt.  Parlementair gezien heeft bijna de helft van de bevolking en meer, naargelang het soort asociale maatregelen die men oplegt, weinig of niets te zeggen over de manier waarop de meerderheid de dingen ziet.  De meerderheid wil geen deelname aan al die handig opgezette aanvalsoorlogen of massale militaire productie eigenlijk…toch bestaat die …en het is geen thema bij gemeenteverkiezingen en bijna niet bij federale verkiezingen…het systeem krijgt carte blanche, eigenlijk, “doe maar op verspillers”, zeggen wij in feite via onze vertegenwoordigers en het merendeel van onze partijen.  Moeten we niet meer terug naar ons ‘geweten’ en meer inspraak eisen in al die beslissingen die boven onze hoofden genomen worden ?  In het moderne Griekenland van nu weten ze er ondertussen alles van, zelfs al hadden ze bij een linkse meerderheid van 64 percent besloten van hun nationale rijkdommen niet te verkopen en de dictaten, niet zozeer van de Europese Gedachte, maar van de internationale bankwereld niet te aanvaarden…besliste de commissie en haar instellingen met aan haar hoofd een reeks mensen uit die Europese en Amerikaanse bankwereld dat er maar 60 euro per week geld meer uit de automaten zou komen en veel nationale bedrijven aan de rest van de wereld zouden mogen worden uitverkocht. Geen wonder dat uiterst rechts daar floreert, des te cynischer dat rechts hier in België er naar verwijst om uiterst rechts de wind uit de zeilen te halen en inderdaad ‘het gevecht tegen links zo moe wordt’…(hopelijk een eerlijke verzuchting).  Ware het niet beter zou Socrates ons vragen dat iedereen die verkozen wordt regeringsverantwoordelijkheid krijgt, elk verantwoordelijk dirigent voor een bepaald project waarop men hem of haar na een beleidsperiode kan afrekenen.  Misschien ware het naar de toekomst toe beter dat we de volgende generaties voorbereiden op wat ze eigenlijk meer met de moderne telecommunicatie kunnen doen dan geestdodende gewelddadige computerspelletjes te spelen, namelijk, de politiek via een referendum een programma opleggen dat goed voor de hele wereld is : militaire reconversie, onkreukbaar taxatiesysteem, wereldwijde loonafspraken en basisinkomen, ecologische productie, zinvol werk, afschaffing van speculatie in de economie, en meer tijd om te leven en zich te vormen. Om al deze veranderingen te doen slagen moeten we al die hokjes waar men ons in gestoken heeft dringend afbreken.  Recht op werk in plaats van tientallen verschillende sociale statuten, eenvormige pensioenen, oorlogsvluchtelingen opvangen maar ook helpen bij de opbouw van samenlevingen waarvan de bevolking in Afrika en Azië en Zuid Amerika naar de grootsteden en het buitenland vluchten terwijl ze hun eigen dorpen tot bloei zouden kunnen brengen.  Wij hebben veel graan,  wij moeten niet nog meer  vruchtbare grond volbouwen, zij veel zon en mogelijkheden tot het opwekken van energie en bodemverbetering onder meer.  Dit alles had al na de tweede wereldoorlog in een paar decennia kunnen worden gerealiseerd met een degelijke planeconomie waar ook de private bedrijfswereld zou kunnen hebben aan deelgenomen, maar ‘men’ koos voor massaproductie van wagens en niet voor openbaar vervoer.  We kunnen die natuurlijk een dag ecologisch laten rijden, indien de problematiek van de batterijen opgelost kan worden.  Wie is ‘men’ in de politiek ?  Vraag het U maar eens af.  Steun om te beginnen geen partijen die oorlog steunen meer.
OCrates

Tweede overzicht geschiedenis filosofie

We beginnen 600 voor Christus ongeveer.  Ik ga niet alle namen noemen van de meer dan 100 denkers die de geschiedenis de voornaamste om te onthouden vond.  Vele onbekende gewone mensen waren misschien even zoekend en wijs als de gekende filosofen die al of niet zelf schreven.  Alle beschouwing over de zin van het leven is een vorm van aan filosofie te doen.  Duizenden jaren heeft men geworsteld met woorden als ‘God’ , ‘natuur’ en duizenden andere woorden…en heeft men zich bezig gehouden met belangrijke tot compleet absurde vragen.  De laatste 150 jaar hebben een pak filosofen van de filosofie een soort wiskunde gemaakt, tot en met van de taal zelf, bovendien voorbijgaand aan alle ellende die er de laatste 150 jaar is geweest.

Terug naar ongeveer 600 jaar geleden.  Interessant bij een studie van de filosofie is ook de periodes waar in de denkers leefden, de stand van de wetenschap toen, of ze mekaar kenden en zo meer.  Die dingen heb ik ergens in mijn nota’s staan…ik ga ze hier weinig gebruiken en ga proberen de grote lijnen van het zoeken even kort te schetsen.

In het begin was er een tendens om met de notitie ‘Godendom’ te breken.  Het niet verklaarbare schuilde gewoon in alles vond Thales.  De zoektocht naar bruggen tussen materialisme en idealisme, de kip of het ei als begin was begonnen.  Lag een idee ‘idealisme’ aan de basis van de schepping of de ‘materie’ (materialisme).  Of is de geest niet tegelijk een nog niet genoeg bekende of ontdekte soort materie ?  We kennen ook veelal Pythagoras die zowel de wiskunde als de mystiek en zelfs de numerologie in de filosofie introduceerde.  

Vele filosofen moesten vluchten voor machthebbers en oorlogen of omdat ze niet aanvaard werden in traditionele gemeenschappen.  Het moet niet makkelijk geweest zijn daar waar men al of niet aan het letterlijke voortbestaan van de geest geloofde op een andere manier naar antwoorden beginnen zoeken.  Men hield zich met van alles bezig ‘kan een deugdzame ziel het fysieke overwinnen’   en zich bij de ‘kosmos’ voegen ?   De zoektocht naar een eventuele eenheid van materie en idee zou nog duizenden theorieën opleveren.  Ze proberen herleiden tot een aantal essenties is niet zo eenvoudig, maar toch een aantal dingen vereenvoudigen is in deze aangewezen. 

De oude Griekse filosofen begonnen het antropomorf godendom te verwerpen.  Best een woordenboek naast je leggen als je hun bestudeerd.  Antropomorf betekent ‘de overdracht van menselijke gestalten om Goden voor te stellen.  Er was een evolutie van te denken dat alles uit één element ‘water’ bestond naar meerdere elementen ‘aarde, water, vuur, deeltjes.  Sommige zienswijzen  die eerst eeuwen later duidelijk verwoord werden benoemde bijvoorbeeld Heraclitus al in de zesde eeuw voor Christus ‘conflicten tussen tegengestelden zijn de eeuwige conditie van het universum’.  In de 19de eeuw zou Hegel dit uitweken tot zijn idealistisch en Marx tot zijn materialistisch dialectisch materialisme, oftewel in het geval van Hegel ‘gedachten die een bepaalde ‘these’ vormen, waarop indien ze niet langer opgaan een anti-these volgt en uiteindelijk een synthese die een nieuwe vorm van these is.  In het geval van Karl Marx, ook negentiende eeuw, wel die maakte er een rode draad mee om de stoffelijke geschiedenis mee uit te leggen.  Slavendom werd gevolgd door feodalisme en de adel opgevolgd door de bourgeoisie en de laatsten, de proleten zullen de eerste misschien zijn.  Heraclitus zelf was een tijdgenoot van Lao Tzu en Confucius, ook al twee aanvullende tegengestelden,  het anarchisme van Lao tegenover een uitgewerkt Staatsbeleid van Confucius.   Toch zou het nog een paar duizend jaar duren voor dat het Oosterse denken via Westerse filosofen of een Carl  Jung bijvoorbeeld het Westers denken ging beïnvloeden. 

De ontologie deed zijn intreden in de filosofie.  Het denken op basis van het woord of het wezen zelf.  Men begon te zoeken naar de verbanden tussen gebeurtenissen, gedachten, woorden en dingen.  Zoals Parmenides van Elea in de vijfde eeuw v C… en na hem een aantal Eleatici.  Filosoofnamen waren vaak gebonden aan een bepaalde streek.   Men probeerde moeilijke, haast wiskundige axioma’s op te stellen die de fantasie van de werkelijkheid moesten scheiden.   En toen kwam Socrates, die zich meer bezig hield met anderen zelf aan het denken te zetten, niet zozeer zelf schreef, maar doorgaf en zich vooral met de praktische manieren om samen te leven bezig hield.  Niet zozeer abstracte metafysica (het ‘bovenzinnelijke’), maar een zoeken naar ethische dingen (zedelijke gedragingen, schoonheid) en het kritische denken vond hij belangrijk.   Ging daarna Plato er nog van uit dat alles naar een onveranderlijke vorm geschapen is, les Darwin zou dat in de negentiende eeuw weer niet zo zien zoals U weet.  Plato’s huis dat als school diende noemde Atheneum, zoals later dat van Aristoteles Lyceum noemde.   Politiek gezien was Plato voorstander van een heerschappij van speciaal daarvoor opgeleid heersers die het algemeen belang moesten dienen.  

Met Aristotelis deed het empirisme  definitief zijn intrede in de filosofie…het wetenschappelijk te werk gaan tijdens de filosofische zoektochten. Hij onderzocht vele domeinen van het menselijke denken en vond dat alles een ‘telos’ een doel had, gedachte die hij ook in zijn moraalfilosofie inbouwde.  Hij leefde onder andere in Syrië en zijn werk zou 200 jaar zoek zijn voor het op Kreta weer werd ontdekt.  En door Thomas van Aquino in de dertiende eeuw n C  in het Westen werd geïntroduceerd.   

Democritus, vierde eeuw v C, destijds nauwelijks erkenning dacht dat de wereld bestond uit atomen in een oneindige leegte.  Een absolute ruimte waarin atomen constant in beweging zijn…hij kon niet weten dat ‘leegte’ eigenlijk niet bestaat.  Ook over oorzaak en gevolg dacht hij na, zoals in het voorbeeld van de biljartballen later ergens werd gebruikt om het over ‘determinisme’ te hebben.  Hangt alles al van onze ‘wil’ of zijn er andere oorzaken die meer bepalend zijn dan die ‘wil’ ?

Ook het streven naar genot van mensen vond zijn theoretici via Epicurus en zijn therapeutische ‘hedonisme’ (streven naar genot).  Hij ging zover te stellen dat sommige atomen van hun baan kunnen afwijken door een spontane daad van vrije wil.   Stoïcijnen, strike rationalisten en meestal volgers van een streng levenspatroon betichten Epicuristen en Hedonisten van nogal promiscue en decadent te zijn, wat in het geval van Epicurus en anderen niet het geval zou zijn geweest.  Ze waren zelfs meestal theïst maar vonden dat God of de Goden gewoon observeerders waren en vroegen zich af of ze de mensen wel wilden helpen.   De man die in een ton leefde en zich tegen de meest gangbare dingen zoals huwelijk en kuisheid en genotzucht op de kap van anderen kante, Diogenes zou tot lang na zijn dood een invloed op de cynici hebben.  Op Cicero bijvoorbeeld.  Een filosoof die veel naar het Latijn vertaalde.  Het woord ‘cynisch’ is eigenlijk vaak verkeerd en eenzijdig gebruikt, is niet zo zeer ‘schaamteloos’ dan wel op een aparte, soms wat pessimistisch, soms ironische manier kritisch, leuk als humor bovendien. 

De eerste na Christus gestorven filosoof Philo van Alexandrië, daar onthoudt ik van  dat hij meende dat de Geest het rationele en irrationele probeerde bij mekaar te houden en dat we zo door wat we kunnen bewijzen en niet bewijzen een beetje meer’ bewuster ‘kunnen worden  (hij gebruikte het woord ‘God’).

De eerder genoemde Stoïcijnen werden vooral bekend door Seneca en wilden langs een eenvoudig leven om de deugdzaamheid en de rede en ethische en morele principes boven het bovenzinnelijke (de metafysica) plaatsen. Door Marcus Aurelius werd het Stoïcisme als sociale controle gepropageerd.   Er door hem aan toegevoegd werd de Christelijke mystiek, die onder die vorm dweepte met een totaal opgaan in ‘God’, met als doel een soort rust waar in geestelijke oefeningen werkzaam konden worden.  (ook Quietisme genoemd).

Daarop volgde een tegengesteld ingesteldheid, door Sextus Empiricus (100-200 n C)  gelanceerd, een soort therapeutische geloofsverzaking (apostiasie) en daaruit het sceptisisme :  X kan even goed waar zijn als -X bijvoorbeeld.

De neoplatonisten stelden een paar eeuw n C dat het Ene bestond uit het intellect en de ziel dat het Goed onverwoordbaar was.

In de vierde en vijfde eeuw na C begint de godsdienst de filosofie te verdringen met traditionele denkbeelden als Adam en Eva en de doodzonde en zo.  De genetica bestond nog niet, maar de erfzonde al wel.  Vooral Sint Augustinus van Hippo was hier een pionier in.  Boëthius die weer meer in de Rede zag als middel ter verklaring zag God gewoon als het ‘Goede’ en God meer als toeschouwer dan ingrijpend en niet almachtig.  Hij meende bovendien dat we goddelijkheid konden verwerven.  Zijn ‘vertroosting der filosofie’ werd tot laat in de middeleeuwen gelezen.   Sint Anselmus werkte aan een synthese van de oude Griekse filosofen rond 1033-1109 n C.  Maar de academische ‘onnozeleteit’ over de vraag of iets nu wel of niet bestaat, begon weer. 

Sint Thomas van Aquino 1225 -1274 was d favoriete filosoof van de katholieke Kerk.  ‘Een ding kan niet zichzelf veroorzaken’ vond hij voldoende ‘God’ bewijs.  Schreef de tekst die soms in de kerk voorgelezen wordt bij uitvaarten ‘Ik ben aan de overkant’ een gedicht met de boodschap ‘doe gewoon als of ik er nog ben’.   Met Copernicus 1473-1553 N c eindelijk nog eens een wetenschapper als filosoof.  De aarde draait rond de zon in 364 dagen en de aarde om haar as in 24uur.  Ook via Galilei, Kepler, Newton kregen het klassiek geloof en het bijgeloof serieuze concurrenten.  Ook de politieke standpunten werden weer belangrijker.   Met Machiavelli 1467-1527) werd de nood voor een degelijk politiek bestuur nog maar eens beklemtoond, voor sterke staatsinstellingen met het algemeen belang als doel, daar had je al eens lepe middelen voor nodig, maar tirannieën vond hij niet zo efficiënt.  Het hoogst haalbare vond hij een redelijk tevreden bevolking.   Het efficiënt gebruik van pragmatisme (de in de realiteit haalbare doelstellingen ) was aan te bevelen dus.  

Desiderius Erasmus (1466-1536), die in die tijd nog in Leuven hetzelfde café als Vesalius en Mercator bezocht, was de onwettige zoon van een pater en werd lang in een klooster opgevoed, waarschijnlijk daarom vond hij dat indien je godsdienstig wil zijn, dat je daar voor geen Kerk nodig hebt.  Zoals Augustinus dacht hij dat de Rede de dienaar van het of je geloof moest zijn.  Hij pleitte tegenover de protestant Luther om de katholieken niet met geweld maar met woorden van repliek te dienen.  Zodoende beïnvloedde hij ook de reformatie (de godsdienstoorlogen) .  Hij stond dichter bij de protestanten, maar had zijn eigen kritieken op hen.  Zijn vriend Thomas Moore, een soort christelijk communist.  Hendrik de achtste liet hem executeren, Erasmus vond dat Moore wegens de niet herroeping van zijn soms preutse standpunten in verband met onder meer kuisheid voor het huwelijk zijn leven had kunnen redden.  Zijn Utopia, was niet heel realistisch opgevat, maar net als de republiek van Plato een soort blauwdruk voor een andere maatschappij.  Hij wou iedereen teveel gelijk boetseren terwijl verschillen aanvullend kunnen zijn. 

Over wat een aantal filosofen of natuurkundigen tijdens de overgang naar het ontstaan van een nieuwe heersende klasse naast de adel dachten dit :               16 de -17 de eeuw : Francis Bacon : probeerde van feiten tot algemene besluiten te komen, maar met weinig rekening te houden met creativiteit en fantasie.  Via inductie : van detail naar algemene.  René Descartes, de grote rationalist bediende zich eerder van deductie, uit het algemene het onder liggende proberen duiden. Ook Voltaire was een echte rationalist. Hobbes wilde de natuurwetten ook op de politiek toepassen.  Leibniz was dan weer veel te abstract.  J.J. Rousseau vond dat de mens te veel van de natuur vervreemd was en zou het liefst kleine stadstaten als bestuursmodel willen gezien hebben; met een soort directe democratie maar in dienst van het hoger belang van de stadstaat.  George Berkeley zijn spreuk “zijn is waargenomen worden” was weer veel te abstract en de meeste van die filosofen moeiden zich niet de gruwelen van de geschiedenis van die tijd.

Kant (1724-1804) zocht bruggen tussen de stelling van de rationalisten dat het bovenzinnelijke van uit het intellect moest worden behandeld, en de stelling van de empiristen dat de geest een leeg blad was bij geboorte, wat zeer te betwijfelen valt.  Toch wilde hij beide uitgangspunten overbruggen.  Johan Christop Schiller (1759-1805) vond het ten volle beleven van de eigen ervaring samen met de kunst heel belangrijk en wees de metafysica niet af.           Frederik Willem Schelling (1775-1854) geloofde dat de objectieve wereld van uit de innerlijke subjectieve wereld van de spiritualiteit ontstond.  Hij wilde een verzoening van de objectieve intelligentie met de subjectieve intelligentie in de natuurlijke orde.   Over Hegel hadden we het al en zijn tijdgenoot Schopenhauer volgde Kant in zijn redenering dat de werkelijkheid achter de dingen onkenbaar is, zijn introductie van het Oosterse denken typeert hem.

Verder liepen er ook nog een aantal economisten rond die tijd.  Adam Smith zag alleen de voordelen van de vrije markt. Thomas Pain 1737-1809  verdedigde een stevige grondwet met rechten en plichten en inspireerde de Franse en US revoluties in die tijd.  Merkwaardig, hij geloofde in een deïsme zonder Kerken.   Net als JJ Rousseau verdedigde Jeremy Bentham 1748-1832 een onderwerping van het individu aan wat niet goed is voor het algemeen welzijn.  Zijn ‘utilitarisme’ kwam neer op het pragmatisch invoeren van leefregels en productie met de bedoeling ‘pijn’ te verminderen en ‘genot’ te bevorderen.  In de 19de eeuw verdedigde JS Mill wel een liberale economie, maar met ‘sancties’ wanneer sancties in dienst van het algemeen belang en de oplossing van ‘crisissen’ nodig zijn. 

Auguste Comte benadrukte dat het intellect niet de dienaar van de negatieve zijde van emotionele passie mocht zijn en dat kennis al vele paden had bewandeld, theologie, metafysica, rationaliteit… .  Charles Darwin kennen we allemaal voldoende.  Hij toonde aan dat de natuur van uit het micro en macro gebeuren in de wereld van fysica, chemie en bio tot complexe ontwerpen kon komen, ontwerpen aan evolutie onderhevig zoals we weten.  Volgens Henri Lousi Bergson (1859-1941) kwam dit ook mede door levenskracht en intuïtie tot stand, nog meer dan door intellect en reden.  Alfred North Whitehead (1861-1947) wilde loskomen van het idee van alleen  wetenschappelijke verklaringen te geven aan de complexiteit van het leven.  Zocht hij het ook meer in spirituele processen.  Moet ik nog eens onderzoeken denk ik zo.

Naast Karl Marx, Friedrich Engels en Lenin waren er een aantal filosofen in die tijd van eind 19de begin 20ste eeuw die zich totaal niet moeiden met het verbeteren van de wereld voor de miljoenen armen en slachtoffers van oorlogen.  Van uit hun veelal elitaire zetel en met docent inkomens voelden ze weinig betrokkenheid met de wereld van de gewone man…met wat hielden ze zich dan voornamelijk bezig ?  Met wat vorige filosofen al hadden beschreven en met totaal absurde stellingen of met een in wiskunde omtoveren van de filosofie, zij het wanneer het over taal ging of wat nu echt of niet echt aan om ’t even wat was.  Dat ‘de waarheid is hetgeen werkt’ daar kan ik nog enigszins inkomen John Dewey en ja, JM Keynes, overheidsuitgaven zijn nodig als de economie niet trekt, maar je kan er geen oorlogen mee vermijden, zo leerde de geschiedenis.

Een ander soort filosofen deed via hun beroepspraktijken hun intrede in het filosoferen rond de mens zelf.  Sören Kierkegaard , 1853-1855 de 1ste existentialist boog zich over het thema lijden en geloof als passie, niet zozeer door rede.  Sigmund Freud (1856-1936) bijvoorbeeld en het loslaten van de trauma’s van in de jeugd (en voor de geboorte zelfs ?) De rol van het seksuele leven ook en het onbewuste in de mens dat aan de vrije wil knaagt.  Ook Cal Gustav Jung (1875-1961) bouwde voort op Freud, maar ging zijn eigen wegen.  Zijn beschrijvingen van het individuele en collecieve bewuste en onbewuste en zijn benaderingen van archetypes als ‘de moeder’, en ‘het zelf’ en zijn verwijzingen naar gebruiken in Oosterse religies,zijn heel markant.   Sartre (1905-1980) benadrukte als politiek militant filosoof de individuele verantwoordelijkheid, daar het lot van de mens in hem zelf ligt.  Zijn feministische vriendin Simonne de Beauvoir schreef een mooie roman over het politieke milieu in Frankrijk in de jaren na de tweed wereldoorlog.  Met uitzondering van Noam Chomsky en een reeks anderen zijn er weinig filosofen in de 21ste en 20ste eeuw die zich op sociaal politiek vlak verdienstelijk maakten.  Ze staken hun tijd liever in proberen bewijzen dat het bestaan onzinnig of absurd zou zijn.  Ze wroeten met het fenomeen ‘taal’ (Bertrand Russel nog het verdienstelijkst) of verzanden in bijna onleesbare werkstukken over linguistiek me enorm veel abstracte theorie, weinig zeggend.  Ik ga de namen niet opnoemen, maar ik zit er hier zie ik i mijn notities met een vijftiental dik opgescheept en verveeld.  De beroemdste naal ‘Wittgenstein’ amaai mijn klak.  Moest ik er iets van voorlezen werd U na een tijdje onnozel.  De man besefte het na zijn filosofische carrière gelukkig zelf.  Nog een ‘beroemde’ wegens weinig gevaar voor het establishment zou ik dit keer niet durven beweren :  Michel Foucault die over kennis en macht en het verminderen van sociale controle schreef, weinig van gelezen, dus zelf uit te zoeken lezer. 

Afsluiten doen we met Albert Einstein 1879-1955 die weer nieuwe deuren voor de filosofie opende.  Mijn eigen essays en bijdragen tot de kunsten en het begrijpelijker maken van de filosofie via ‘filosofische essays’ https://deblogfilosoof.blogspot.be  en facebook Fotofilosofie

Of https://www.filsofischverzet.be    of de verkiezingsblog met een politiek programma  http://bloggen.be/conscience2008

Geen opmerkingen:

Een reactie posten